بررسی کارآیی مدار آسیاکنی ثانویه کارخانه پر عیار کنی شماره 1 مجتمع مس سرچشمه

آسیاکنی ثانویه یا مجدد به آن مرحله از خردایش در مدارهای فرآوری مواد معدنی گفته می شود که برای خردکردن ذرات جامد موجود در جریانهایی نظیر کنسانتره مرحله پرعیارکنی اولیه و رمق گیری، که بخش اعظم آنها را ذرات درگیر یا قفل تشکیل می دهد، مورد استفاده قرار می گیرد . آسیاهای ثانویه با نسبت خردایش و انرژی مصرفی کمتری نسبت به آسیاهای اولیه کار می کنند، از این رو بررسی کارآیی این آسیاها کمتر مورد توجه قرار گرفته است . در این تحقیق میزان کارآیی یک مدار آسیاکنی ثانویه بر مبنای مقدار تاثیری که این مدار بر قابلیت شناورشوندگی ذرات باارزش می گذارد، تعریف شده است . بنابراین فاصله بین منحنی های عیار - بازیابی بدست آمده از آزمون فلوتاسیون سینتیکی برای عنصر مس، به عنوان شاخص کارآیی مدار در نظر گرفته شد . بر این اساس نتایج بدست آمده نشان دادند که با افزایش ذرات قفل در خوراک مدار آسیاکنی ثانویه، کارآیی این مدار افزایش می یابد . بعلاوه میزان ریزی محصول این مدار نیز عامل موثری درکارآیی آن شناخته شد . در مدار آسیاکنی ثانویه مورد بررسی، تولید درصد ذرات کوچکتر از 45 میکرون بین 85 تا 90 درصد، بیشترین تاثیر مثبت را بر فلوتاسیون در مراحل بعدی به همراه دارد .

کلیدواژه ها:

آسیاکنی ثانویه ، ذرات قفل ، قابلیت شناورشوندگی ، آزمون فلوتاسیون سینتیکی ، منحنی عیار - بازیابی