بررسی اصول معماری دفاعی یا پدافند غیر عامل بر مدیریت بحران و سوانح طبیعی

معماری دفاعی معماری که علاوه بر به کارگیری فناوری ساخت و ساز معمول کشور نیاز به شناخت صحیح از درک و احساس بحران و سوانح طبیعی یک اقلیم و جامعه می باشد که این موضوع مستلزم دانش چند بعدی یا میان رشته ای می باشد دانش که در قالب الزامات معمارانه در دفاع غیر عامل پایدار مورد نقد و بررسی قرار می گیرد که مباحثی بیشتر از استتار ، اختفا و فریب در خود جای می دهد در این خصوص دیدگاه های فلسفی طراحی و برنامه ریزی را نمی توان نادیده گرفت. اگرچه دیدگاه ها تاثیر چندانی بر محتوا داشته اند برای رشد نظریه طراحی دفاعی کافی نیستند نیاز به پایداری به معنای رعایت سلسله دستورها و اصول اخلاقی می باشد که لازم است که درک و رعایت شود که شامل: تامین نیازهای اولیه انسان (معماری) ، محیط زیست (جغرافیا)، عدالت اجتماعی (جامعه شناسی) ، حفظ اکولوژیکی محیط زیست و حفظ ارزش های اجتماعی و فرهنگی (روانشناسی) می باشد که در این مقاله به بررسی آن می پردازیم. به منظور تدوین پاسخ مناسب از روش تحقیق ترکیبی بهره گرفته شده است به این مفهوم که در حوزه های علوم انسانی یا تحقیقات کلان اقتصادی از تحقیق کیفی و برای کنترل بیشتر نتایج از روش کمی استفاده شده است برای این منظور از پرسشنامه ، برداشت میدانی، منابع کتابخانه ای استفاده شده است و آمار بدست آمده را به عنوان «تحقیقات موردی» در نظر گرفته می شود و موارد مورد بحث آن با مبحث 21 مقررات ملی ساختمان با عنوان پدافند غیر عامل مطابقت دارد.

کلیدواژه ها:

معماری دفاعی ، پدافند غیر عانل ، بحران و سوانح طبیعی