تاثیر وجود نمکهای سدیم کلرید و کلسیم کلرید در پتانسیل رمبندگی خاکها

درصد قابل توجهی از خاکهای کشور ایران خصوصا در مناطق خشک و کویری از خاکهای رمبنده تشکیل شده است. یکی از عوامل اصلی در پتانسیل رمبندگی خاکها عامل خواص شیمیایی است. در مناطق مختلف بویژه در دشتهای کویری حضور نمکها موضوعی آشکار و در عین حال خطر آفرین است. هدف از این مقاله بررسی حضور نمکها به عنوان یک عامل شیمیایی موثر در رمبندگی، در تغییر پتانسیل رمبندگی خاکهاست. به همین منظور مقداری خاک رمبنده از منطقه شمسی یزد مورد بررسی آزمایشگاهی قرار گرفت. در این راستا آزمایشاتی از جمله چگالی، حدود اتربرگ و تحکیم بر روی ذرات خاک معمولی و سپس حاوی نمکها در درصدهای مختلف انجام گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که افزودن نمکهای سدیم کلرید و کلسیم کلرید به عنوان فراوانترین نوع نمکهای موجود درخاک موجب کاهش پتانسیل رمبندگی شده ولی این افزایش تا یک مقدار حدی 7% رخ داده و پس از آن با افزایش نمکها، پتانسیل رمبندگی دوباره افزایش مییابد.

کلیدواژه ها:

رمبندگی ، سدیم کلرید ، کلسیم کلرید