بررسی شیوه ساخت TOP-Down Method در پروژه اجراشده شبستان زیرین صحن امام هادی (ع) حرم حضرت معصومه (س)

عملیات اجرایی ساخت سازه های زیرزمینی متداول که باگودبرداری و اجرای فونداسیون سازه آغاز شده و باساختسازه اصلی از کف به سمت بالاادامه وبا تکمیل سقف نهایی پایان می یابد،بنام روش Bottom-up معروف است. برخلاف روش مذکور روش جدیدتری بنام Top-Down وجود دارد که در سالهای اخیر در پروژه های که امکان اجرا به شیوه معمول وجود ندارد به عنوان گزینه مناسبی برای اجرا مطرح گردیده است. در این روش برخلاف روش متداول، ابتدا با ساخت دیوارهای پیرامونی (شمع سازه نگهبان-دیوارحائل دیافراگمی)، ستونها، تیر و سقف در بالاترین قسمت آغاز و با تکمیل گودبرداری مرحله ایی و اجرای مرحله ای تیرها و سقف های ترازهای پائین تر و نهایتاً با ساخت فونداسیون سازه زیرزمینی به اتمام می رسد. از مهمترین مزایای این روش می توان به کنترل موثر پایداری و تغییر مکان ها و به حداقل رساندن سطوح قا لب بنددی، حذف سازهنگهبان موقت در زمان گودبرداری، ایجاد برخی تسهیلات درحین ساخت و امکدان اجرا در فضاهای محدود و پرتردد اشاره نمود.در این مقاله بدلیل قابلیت های کاربردی ویژه و ضریب اطمینان بالای این شیوه ساخت TOP-Down و مزایا و محدودیت های این روش و تاثیر آن در کنترل موثر تغییر مکانها، مدت زمان و شیوه های اجرایی آن در مطالعه مواردی مربوط به احداث شبستان زیرین صحن امام هادی (ع) در آستان مقدسه حرم حضرت معصومه (س) معرفی و بررسی گردیده است.

کلیدواژه ها:

سازه های زیرزمینی ، روش ساخت ، TOP-Down Method ، دیوار دیافراگمی ، تغییر مکان