کارایی روش تحلیل سلسله مراتبی و ترکیبی خطی وزنی در شناسایی و پهنه_بندی مناطق سیل خیز(مطالعه موردی:حوضه آبخیز تنگ بستانک)

دراین پژوهش سعی شده تامناطق باپتانسیل سیلخیزی بالا بااستفاده ازمدل فرایند تحلیل سلسله مراتبی تعیین شود دراین زمینه لایه های اطلاعاتی مربوط به تراکم زهکشی شاخص NDVI درصد پوشش تاجی رواناب شیب وانواع کاربری اراضی مورد استفاده قرارگرفته است که برای اینمنظور درابتدا مهمترین معیارها و شاخصهای موثردرارزیابی پتانسیل منطقه مشخص گردید پرسشنامه هایی به روش دلفی بین کارشناسان توزیع گردید و قضاوتهای ترجیحی خود را درمورد میزان اهمیت هریک ازمعیارها و شاخصها به صورت مقایسات زوجی و با استفاده ازمقیاس عددی 1تا9 امتیازی نمودند وبامحاسبه نرخ ناسازگاری قضاوت کارشناسان موردارزیابی قرارگرفت و پس ازمشخص شدن وزن معیارها وزیرمعیارها لایه های اطلاعاتی درمحیط ArcGis به روش ترکیب وزنی خطی wlc بایکدیگر ادغام ودرنهایت نقشه خروجی سیل خیزی منطقه در5طبقه خطر بسیاربالا وخطربالا خطرمتوسط وخطرکم و خطربسیارکم تهیه شد نتایج نشان داد که دربین وزنهای نرمال شده لایه های شیب ترکم زهکشی و رواناببه ترتیب بیشترین وزنها را درشناسایی منطقه مستعدسیل خیزی به خود اختصاص داده اند و همچنین بیشترین وسعت ازسطح حوضه پس ازمناطق باخطرمتوسط بامساحت 20/22کیلومترمربع مربوط به مناطق باخطرسیل خیزی بالا بامساحت 18/95کیلومترمربع ازسطح حوضه میباشد

کلیدواژه ها:

ترکیب وزنی خطی ، سیل خیزی ، فرایند تحلیل سلسله مراتبی ، سامانه اطلاعات جغرافیایی ، تنگ بستانک