تاثیر مواد آلی و معدنی بر خصوصیات مورفولوژیکی گیاه گندم

خاک های شور و سدیمی مساحت قابل توجهی از اراضی را شامل می شوند. با توجه به محدودیت هایی که برای رشد گیاه در این خاک ها وجود دارد و همین طور افزایش خطر فرسایش به دلیل ساختار ضعیف این خاک ها، اصلاح و احیای این خاک ها ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی مواد اصلاح کننده ی آلی و معدنی شامل بیوچار، بایوسالید و گچ در اصلاح و احیای یک نمونه خاک شور و قلیا و تاثیرات آن ها بر رشد و عملکرد گیاه گندم با پنج تیمار در سه تکرار در قالب طرح کاملا تصادفی در گلخانه ی پژوهشی دانشگاه یزد به اجرا در آمد. تیمارها شامل گچ به تنهایی، گچ همراه با بایوسالید، گچ همراه با بیوچار، گچ همراه با بایوسالید و بیوچار و شاهد بود. خاک ترکیب شده با تیمارهای مد نظر، به گلدان ها اضافه و بذرهای جوانه زده ی گندم در آن ها کشت شد. برای تمام تیمارها در مراحل مختلف کاشت تا برداشت شرایط یکسانی فراهم شد. نمونه های گیاهی بعد از برداشت بلافاصله به آزمایشگاه گیاه شناسی منتقل شده و پارامترهای مشخص شده اندازه گیری شدند. بعد از انجام آزمایش های مربوطه، نتایج به کمک نرم افزار SPSS و آزمون چند دامنه ای دانکن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که مواد آلی استفاده شده به خصوص بیوچار به دلیل دارا بودن مواد غذایی تاثیر مثبت و معنی داری در بهبود رشد گیاه داشته و اعمال تیمارهای ذکر شده بر پارامترهای رشد گیاه مانند وزن تر و خشک اندام هوایی و حجم ریشه اثر مثبت داشته است.

کلیدواژه ها:

خاک شور ، بیوچار ، بایوسالید ، گچ ، گندم