آسیب شناسی اصطلاحات بیگانه در عرصه نقد ادبیات معاصر فارسی

زبان و ادبیات فارسی به عنوان زبان رسمی کشور در عرصه تبادل مضامین فکری دارای آمیختگی محتوایی و ظاهری با مبانی غربی گردیده است. با مراجعه به مبانی ساختاری متن های بیگانه می توانیم به بیان ساختارهای مشابه فارسی در قالباصطلاحات بومی و نو ساخته بپردازیم. به عقیده ما این نکته می تواند سرآغاز حرکت به سوی پویایی افکار گردد چرا که بومی سازی اصطلاحات تخصصی هر متن بویژه درعرصه ادبیات ملی می تواند به تواناسازی درونمایه ادبیات و اثرگذاری متقابل آن بر ادبیات جهانی کمک شایان توجه گرداند. در بیان اهمیت این موضوع وجود اصطلاحاتفراوان انگلیسی که از طریق ترجمه به عرصه نقد ادبی ادبیات ایران وارد گردیده استلزوم پژوهش های گسترده در این عرصه را ضروری می نماید. ما برآنیم تا با بیان پار های از اصطلاحات بیگانه به معادل سازی مناسب واژگانی در عرصه ملی بپردازیم این امر دربنیان معناگرای هر متن استقلال شخصیتی و ملی ایجاد کرده و به پربارسازی متن های ادبی در قالب اصطلاحات نوظهور نگاه موشکافانه خواهد داشت. با وجود این نکته در این مقاله به ارائه پار های از اصطلاحات تخصصی در عرصه نقد ادبی زبان و ادبیات فارسی با توجه به دلال تهای لفظی و درونمایه ای می پردازیم و به ارائه نمونه های پیشنهادی در جایگزینی این اصطلاحات مهاجم بر فرهنگ جامعه اسلامی به تحلیل وبیان جایگاه هر یک از این اصطلاحات خواهیم پرداخت. این مقاله می تواند در آینده ای نزدیک به پدید آمدن فرهن گهای اختصاصی اصطلاحات ادبیات بومی درعرصه نقد ادبی ایران بیانجامد

کلیدواژه ها:

اصطلاحات ، ساختار ، درونمایه ، بومی ، بیگانه