علوم انسانی: جهت دهنده و فضای رشد علوم مهندسی

در اکثریت قریب به اتّفاق مراجع و منابعی که به تاریخ و پیشرفت و توسعه علوم طبیعی وتجربی و مهندسی و همچنین علوم پایه و رشته های مه ندسی پرداخته اند، موضوع تحولات فکری و فلسفی جوامعی که توسعه و پیشرفت علمی در میان آنها به وقوع پیوسته و تأثیر این تحولات فکری و فلسفی بر دانشمندان و آراء و آثارشان، جایگاهی در خور توجه دارد. نمونه بارز آن را در مطالعه دوران یونان باستان، دوره اسلامی و د وران مدرن غرب به وضوح می توان مشاهده کرد . حتّی در دوران معاصر نیز، بسیاری از ابداعات و سبک ها ابتدا در قلمرو فلسفه و علوم انسا نی مطرح می شوند، و پس از مدتی در علوم و هنرها و معماری و شهرسازی و سایر علوم رواج می یابند. این مقاله با مطرح کردن علوم انسانی و به ویژه تأثیر مبانی معنوی آنها در شک ل گیری علوم مهندسی، به اتّحاد غیرقابل تردید و انفکاک ناپذیر علوم مهندسی و علوم انسانی خواهد پرداخت. تجربیات و پژوهش ها بیانگر آن هستند که هر عالم و محقّقی قبل از هر چیز متأثّر از جهان بینی خویش است. در واقع، به عکس آنچه بعضاً گفته می شود، علم نم یتواند مستقلّ از جهان بینی و به عبارتی بدون توجه به معنویت مورد نظر انسان مطرح باشد . مقاله حاضر، در پی شناسایی ارتباط بین جهان بینی و جنبه های معنوی آن با علوم مهندسی و مقایسه اجمالی آن در گذشته و حال خواهد بود . درباره تأثیر علو م انسانی و مبانی فکری جوامع بر موضوع آموزش در دوره اسلامی و همچنین دوران مدرن نیز بحث خواهد شد

کلیدواژه ها:

علوم انسانی ، علوم مهندسی ، جهان بینی ، فرهنگ ، آموزش