بررسی رابطه دینداری با رضایت از زندگی در بین زنان شهر اصفهان

توسعه اجتماعی ازیک طرف میزان رفاه و برخورداری افرادرابالا می برد و ازطرف دیگر مشکلات ومسائل جدیدی مانند شلوغی الودگیهای هوایی و صوتی فشارهای روانی ومانندآن را نیزبرای آنها بهوجود میآورد بنابراین مساله رضایت اززندگی برجستگی و اهمیت خاص می یابد یکی ازپدیده های جهان مدرن حضوربیشتر زنان درعرصه عمومی است که آنها را بیشتر درمعرض مشکلات مرتبط با زندگی قرارمیدهد ازطرف دیگر نتایج برخی ازتحقیقات حاکی ازآن است که نگرشها وباورهای انسانها نسبت به زندگی بررضایت آنها تاثیر فراوان می گذارد ازاین جهت هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر دینداری بررضایت اززندگی زنان درشهراصفهان می باشد دراین راستا بابکارگیری روش پیمایش و ابزار پرسشنامه ازکل زنان 20ساله و بیشتر مناطق 14گانه شهراصفهان 510 نفر به شیوه نمونه گیری خوشه ای انتخاب و موردمطالعه قرارگرفتند برای سنجش رضایت زازندگی رضایت زنان ازحوزه های مختلف زندگی اندازه گیری شد برای سنجش متغیر مستقل بااستفاده ازمدل دینداری گلاک و استارک دینداری درسه بعدعقیدتی تجربی و مناسکی اندازه گیری شد پرسشنامه ازاعتبار صوری برخوردار بود و الفای کرونباخ پایای متغیرها بیشتر از0/7 بود نتایج تحقیق نشان داد که میانگین نمره دینداری وهمچنین رضایت اززندگی پاسخگویان ازحدوسط بالاتر است نتایج ازمون همبستگی نشان داد که بین دینداری ورضایت اززندگی رابطه معنادارومثبت r=0/368 وجود دارد

کلیدواژه ها:

رضایت اززندگی ، دینداری ، بعدعقیدتی ، بعدتجربی ، بعدمناسکی