بررسی جایگاه عدم النفع لیس بالضرر در فقه و حقوق ایران

عدم النفع را در لغت می توان به معنای سود نبردن و افزودن نشدن بر دارایی، قول مشهور فقها مبنی بر عدم النفع لیس باضرر را با استناد به نظر مرحوم نایینی چنین می توان توجیه نمود که ایشان تشخیص نفع و ضرر را با عرف می داند. بنابراین قول فقها ناظر به عدم النفعی است که عرف آن را ضرر نمی داند، در واقع این مساله ای است که بسته به نظر فقیه و قاضی اسلامی است تا با توجه به برداشت و تلقی عرف از ضرر و با توجه به خصوصیات هر مورد تصمیم بگیرد. یافتن تعریف و نشان دادن مفهوم عدم النفع به این معنای اخیر در آثار کلاسیک حقوقی کار چندان دشواری به نظر نمی رسد. اما پیگیری این معنا و مفهوم در منابع فقه اسلامی تحمل بیشتری را می طلبد.

کلیدواژه ها:

مال ، ضرر ، تفویت منفعت ، فوت منفعت ، زیان