تخصیص زیرکانال و توان به صورت رادیوشناختی در شبکه های ناهمگن برای کاهش تداخل برروی ماکروسل

یکی از مسائل بسیار مهم در شبکه های مخابرات سلولی غیرهمگن، کنترل تداخل است. در شبکه های غیرهمگن، سلول ها به صورت نامنظم پخش شده اند و شامل سلول های ماکرو (macro)، میکرو (micro) و فمتو (femto) هستند. با توجه به ظهور شبکه های نسل 4 مخابرات سلولی که دارای ضریب باز استفاده فرکانسی 1 هستند، مبحث تخصیص منابع به کاربران به نحوی که تداخل کنترل شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو در این مقاله، با استفاده از یک روش پراکنده، اختصاص توان به کاربران فمتوسل طوری انجام می گیرد که اولاً تداخل بر روی سلول ماکرو از یک حدی بیشتر نشود و ثانیاً میزان عبود دهی کل سلول فمتو بیشینه شود. در این مقاله فقط تداخل در طرف فروسو مدنظر است. در ضمن روش های عملی برای پیاده سازی چنین روشی، به همراه تمام نتایج آورده شده اند.

کلیدواژه ها:

ماکروسل ، فمتوسل ، بهینه سازی ، تداخل