اثر هم زمان یک دوره تمرین در آب بر تعادل نوجوان شرکت کننده درآموزشگاه فوتبال
محل انتشار: اولین همایش ملی علوم ورزشی و تربیت بدنی ایران
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 494
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SPORTCONF01_098
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1394
چکیده مقاله:
هدف: ضعف تعادل از جمله عوامل سقوط و آسیب دیدگی در ورزش به شمار می رود. این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر تمرین در آب بر تعادلایستا و پویا نوجوان شرکت کننده درآموزشگاه های فوتبال انجام شد.روش بررسی: 30 فوتبالیست نوجوان شرکت کننده در مدرسه فوتبال تابستانه پیام شهرستان دلفان که با امضاء فرم رضایت والدین حاضر بهشرکت در برنامه تمرینی شدند و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل و تجربی در این تحقیق شرکت کردند. گروه تجربی علاوه برشرکت در برنامه تمرینی کلاس فوتبال که 3 روز در هفته به مدت 60 دقیقه برگزار می شد، در هفته 2 جلسه 45 دقیقه ای تمرین در آب رابه مدت چهار هفته را در استخر شهدای شهرستان بروجرد انجام دادند. در هر دو گروه تعادل ایستا و پویا قبل و بعد از دوره در نظر گرفته شد،اندازه گیری شد. شاخص نوسانات قامتی شامل میانگین تغییرات مرکز فشار(COP) و سرعت تغییرات مرکز فشار (COP VEL) در جهتجانبی داخلی (ML) و قدامی خلفی (AP) ، در حالت ایستاده روی یک پا، به عنوان شاخص تعادل ایستا و تست های پیشروی رو به جلو (FRT)، تست پیشروی جانبی در سمت راست (FRRT) و تست پیشروی جانبی در سمت چپ (FRLT) به عنوان شاخص تعادل پویا در نظرگرفته شد. از آزمون t همبسته جهت مقایسه تغییرات درون گروهی، و از آزمون t مستقل جهت مقایسه شاخص های تعادل بین دو گروه پس ازشش هفته در سطح معنی داری 0/05 استفاده شد.یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد که یک دوره تمرین در آب در کنار تمرینات فوتبال، باعث بهبود در نتایج تست های پیشروی رو به جلو،و پیشروی در سمت چپ گردید. ضمنا نوسانات قامت در جابجایی های مرکز فشار و سرعت تغییرات مرکز فشار در جهت جانبی داخلی و جهتقدامی در گروه تمرین پس از چهار هفته ورزش در آب بهبود یافت، اما تغییر معناداری در میانگین و سرعت تغییرات مرکز فشار در خلفی مشاهدهنشد. همچنین اختلاف معناداری در میانگین و سرعت تغییرات مرکز فشار آزمون پیشروی عملکردی رو به جلو و سمت چپ بین دو گروه بعد ازتمرین مشاهده گردید (P≤0/05).نتیجه گیری: تمرین در آب تعادل را در دو حالت ایستا و پویا افزایش می دهد و خطر آسیب دیدگی و مصدومیت را متعاقبا کاهش می دهد
کلیدواژه ها:
نویسندگان