مقایسه وضعیت قرارگیری استخوان کتف با تاکید براندام غالب و غیرغالب در دختران دارای کایفوز افزایش یافته و طبیعی

استخوان کتف نقش مهمی در ساختار و حرکات هماهنگ کمربند شانه دارد. همچنین تغییر در موقعیت طبیعی استخوان های کتف ارتباط مستقیمی با برخی ناهنجاری های وضعیتی دارد. از آنجا که در اندام غالب تفاوت هاییدر راه های اعصاب محیطی مثل بالاتر بودن آستانه تشخیص حسی و سرعت هدایت و همچنین تفاوت های طرفی در عضلات دیده شده است لذا هدف از تحقیق حاضر، مقایسه وضعیت قرارگیری استخوان کتف )پروتراکشن ،چرخش فوقانی( در دو سمت غالب و غیرغالب در دو گروه از دختران دارای کایفوز افزایش یافته و طبیعی بود . روش تحقیق حاضر توصیفی و از نوع تحقیقات مقایسه ای می باشد. آزمودنی های این تحقیق در دامنه سنی 15 تا11 سال قرار داشتند و هیچگونه سابقه ورزشی، آسیب و درد در ناحیه شانه و ستون فقرات نداشتند که به صورت نمونه گیری غیر تصادفی انتخاب شدند. نمونه ها بر اساس نرم انحنای کایفوز سینه ای در ایران به دو گروه 75 نفریاز افرادی دارای کایفوز افزایش یافته و کایفوز طبیعیتقسیم شدند . سپس میزان پروتراکشن و چرخش کتف بااستفاده از روش دیوتا در دو گروه محاسبه گردید. نتایج نشان داد که بین پروتراکشن و چرخش کتف در دو سمت غالب و غیرغالب گروه دارای کایفوز طبیعی اختلاف معنی داری وجود نداشت گروه دارای کایفوز افزایش یافته، بین میزان انحنای کایفوز سینه ای و فاصله دو کتف از یکدیگر رابطه معنی داری مثبت وجود داشت همچنین در این گروه بین میزان پروتراکشن کتف در دو سمت غالب و غیرغالب اختلاف معنی داری مشاهده شد اگرچه بین پروتراکشن و چرخش کتف در دو سمت غالب و غیرغالب گروه دارای کایفوز طبیعی اختلاف معنی داری وجود نداشت ولی این میزان در اندام غالب بیشتر از اندام غیرغالب بود ولی در افراد دارای کایفوز افزایش یافته میزان پروتراکشن کتف در سمت غالب به طور معنی داری بیشتر از سمت غیرغالب بود. لذا غالب بودن دست مسئول درجاتی از عدم تقارن بوده و سمت غالب بیشتر تحتتاثیر اثرات ناهنجاری کایفوز قرار می گیرد

کلیدواژه ها:

موقعی قرارگیری کتف ، پروتراکشن کتف ، چرخش کتف ، کایفوز افزایش یافته