مقایسه تاثیر تمرین قدرتی مستقل و ترکیبی (تمرین قدرتی و کششی) بر زاویه انحنا کمری دختران سنین دانشگاهی

هدف تحقیق حاضر، مقایسه اثر 6 هفته تمرینات قدرتی و ترکیبی )تمرین قدرتی و کششی( بر زاویه انحنا کمری دانشجویان دختر بود. در تحقیق حاضر، پس از غربالگری اولیه از دانشجویان داوطلب، که به منظور بررسی لوردوزکمر توسط صفحه شطرنجی انجام شد، نمونه هایی که دارای سابقه ورزشی منظم و علائم پاتولوژیک در ناحیه ستون مهره ها بودند، حذف شدند. سپس به منظور محدود کردن آزمودنی ها از نظر زاویه اولیه انحنا کمر ، زاویهلوردوز برابر و بیشتر از 15 درجه ملاک انتخاب آزمودنی ها بود. لذا، برای بدست آوردن زاویه انحنا کمر از خط - کش منعطف استفاده شد. از بین 56 نفر از آزمودنیها که زاویه لوردوز آنها برابر و بیشتر از 15 درجه بود، 10 نفر بهطور تصادفی انتخاب شدند و در سه گروه 10 نفری تمرین ترکیبی شامل قدرتی و کششی )گروه تجربی 1(، تمرین قدرتی )گروه تجربی 1( و گروه کنترل قرار گرفتند. هر سه گروه به مدت 6هفته، هفته ای 7روز و هر روز 85 دقیقه تمرین کردند. در پایان 6 هفته زاویه انحنا کمر توسط خطکش منعطف اندازه گیری شد . برای تجزیه و تحلیلآماری دادهها از آزمون تحلیل کو واریانس و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد. سطح معنی داری در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد پس از 6 هفته، بین زاویه لوردوز کمر گروه تمرین قدرتی در مقایسه با گروه تمرین ترکیبی تفاوت معناداری مشاهده نشد. ایندرحالیستکه، زاویه لوردوز در هر دو گروه در مقایسه با مقادیر پیش آزمون، بطور معناداری کاهش یافت بر اساس یافته های تحقیق ، تقویت عضلات ضعیف شده در کاهش گودی کمر، مهمترین بخش تمرینات اصلاحی است.

کلیدواژه ها:

خط کش منعطف ، لوردوز ، تمرین قدرتی ، تمرین ترکیبی