تاثیر یک دوره تمرین هشت هفته ای ایروبیک برمنتخبی از پارامترهای آمادگی جسمانی زنان۳۰ تا ۴۰ سال

ورزش زنان، امروزه به عنوان یکی از موضوعات اساسی مطرح در حیطه ورزش است. تحقیقات نشان داده است که ورزش و فعالیتهای بدنی در زنان تاثیر عمیقی بر دوران بارداری، شیردهی و سلامت دوران کهنسالی آنان خواهد گذاشت.لذا با توجه به نقش محوری ورزش در سلامت زنان به عنوان مادران جامعه و به تبع آن سلامت فرزندان، این موضوع باید بررسی و زمینه های حضور پر رنگ تر آنان در عرصه های ورزش فراهم شود میرغفوری و همکاران، 1388 . ایروبیک ورزش مردم پسندی است که تلفیقی از حرکات موزون و متنوع همراه با موزیک است که در میان بانوان ایرانی رواج پیدا کرده است ویسی، 1388 با مروری بر تحقیقات و مطالعات انجام شده در داخل و خارج کشور مشاهده میشود که عموما ایروبیک در بهبود تعادل، انعطاف پذیری، چابکی، استقامت عضلانی موثر واقع شده است.هدف کلی این پژوهش تاثیر یک دوره تمرین هشت هفتهای ایروبیک بر منتخبی از پارامترهای آمادگی جسمانی زنان ۳۰تا۴۰ سال بود. روش شناسی : تحقیق از نوع نیمه تجربی)پیش آزمون،پس آزمون( بود.جامعه آماری از بین زنان30 تا ۴۰ سال سالم ساکن منطقه ۴ تهران وفعال در باشگاه ورزشی و از درون جامعه آماری ۲۴ نفر . ۱۲ نفر گروه ایروبیک و ۱۲ نفر گروه کنترل با روش نمونه در دسترس به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت داشتند. برای گروه ایروبیک برنامه های تمرینی به مدت هشت هفته ی سه جلسه ای اجرا شد و گروه کنترل در این مدت تمرین خاصی نداشتند . ابزار اندازه گیری در این تحقیق عبارتند از :ترازو، متر نواری، تخته انعطاف پذیری،سوت، کورنومتر،پرسشنامه ویژگیهای فردی وسابقه آسیب و فرم رضایت نامه فردی درآمار توصیفی )میانگین و انحراف استاندارد( دادهها با نرمافزار SPSS22 بدست آمدودرآماراستنباطی از آزمون کلموگروف اسمیرنف به منظور بررسی نرمال بودن توزیع دادهها، آزمون t مستقل و t همبسته برای آزمودن فرضیه های پژوهش به کار بسته شد. یافته های پژوهش: سطح معناداری آزمونکلموگروف اسمیرنوف برای تمامی متغیرهای پژوهش بزرگتر از مقدار ۰.۰۵ بود. در نتیجه تمامی متغیرهای مورد بررسی در پژوهش حاضر دارای توزیع نرمال بودند. بنابراین در ادامه از روشهای آماری پارامتری برای سنجش فرضیات پژوهش استفاده شد.با توجه به داده های نتایج آزمون تی زوجی نشان میدهد که بین میانگین نمرات تمامی پارامترها قبل و بعد از تمرین اختلاف معناداری وجود داشت. لذا تمامی موارد بعد از۸ هفته تمرین بهبود معنادار یافتند. با توجه به داده های جدول زیر، نتایج آزمون تی مستقل نشان میدهد که بین میانگین نمرات تمامی پارامتر اختلاف معناداری بین گروه یوگا و کنترل وجود دارد value - p< 0.01 . بنابراین فرض صفربا ضریب اطمینان value-p<0.01 رد میگردد وتمرینات ایروبیک تاثیر گذار میباشند. بحث و نتیجه گیری: تمرینات ایروبیک بر تعادل ایستا و پویای زنان ۳۰ ا ۴۰ سال موثر واقع شدکه این یافته با نتایج ماریا فرناندا بوتینو و همکاران (۲۰۱۳) طاهرزاده و خوبی ۱۳۸۹ همخوانی دارد. علت همخوانی، به خاطر افزایش تحریک حس عمقی، هماهنگی عصب – عضله، تمرکز و تقویت عضلات اندام تحتانی میباشد. انعطاف پذیری نیز بهبود یافت و با نتایج آدوگان و همکاران ۲۰۱۲ ای شاهانا و همکاران ۲۰۱۰ همخوانی و با ماریا فرناندا بوتینو و همکاران ۲۰۱۳ نا همخوانی دارد که احتمالا علت آن به خاطر سن آزمودنی ها بوده است.چراکه تحقیق آنها بروی سالمندان بوده و عواملی چون خشکی مفاصل و سایر تغییرات ناشی از پیری دخیل میباشد. بهبود استقامت عضلانی نیز با نتایج کی اینیتا و همکاران ۲۰۱۳ بالجیت و شلوام ۲۰۱۳ جوادیان، صراف و امامی ۱۳۸۷ همخوانی داشت. بهبود چابکی نیز نسبت به گروه کنترل گزارش شد که با نتایج جوادیان و امامی ۱۳۸۷ همخوانی و با نتایج نصیری ۱۳۹۱ ناهمخوانی دارد. علت عدم همخوانی احتمالا به ماهیت تمرین، سن و جنس آزمودنی میباشد نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش حاضر در خصوص اثر بخشی ایروبیک بر بهبود فاکتورهای آمادگی جسمانی و حرکتی افراد، که نقش عمده ایی در انجام فعالیتهای حیاتی آنان را دارا میباشند و با توجه به این نکته که ورزش ایروبیک نیاز به امکانات خاصی ندارد و در هرمکانی قابل اجرا و برای هر رده سنی مناسب وسودمند میباشند، میبایست علائق زنان جامعه را که مهمترین عضو خانواده میباشند، را به سمت این رشته ورزشی تشویق کرده و گام مثبتی در جهت ارتقاء سلامت جسمانی و روانی آنان برداشت

کلیدواژه ها:

ایروبیک ، آزمون ، زنان