پاسخ آدرنوکورتیکوتروپین و کورتیزول سرمی به یک دوره تمرین مقاومتی و مکمل بولدنون در رت های نر ویستار

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 594

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPORTSAMAV01_016

تاریخ نمایه سازی: 26 شهریور 1395

چکیده مقاله:

استفاده از مواد خارجی و برخی داروها برای افزایش کارآیی، ظاهراً قدمتی معادل عمر ورزشهای رقابتی دارند. داروهایی که به طور شایع برای افزایش عملکرد ورزشی مصرف می شوند، شامل استروئیدهای آنابولیک هستند که این استروئیدها ترکیباتی مشتق شده از تستوسترون، هورمون اصلی مردانه می باشند ( حامید و همکاران ۲۰۰۳) در طول چندین سال اخیر استفاده از بولدنون به عنوان یک استروئید محبوب و پر طرفدار در بین جوانان و نوجوانان گسترش یافته و هر روز بر مصرف کنندگان آن افزوده می شود . استروئیدهای آندروژنیک آنابولیک علاوه بر تغییرات ظاهری، اثرات قابل توجهی در فعالیتهای متابولیکی از خود - نشان می دهند و با داشتن گیرنده های متعددی در نواحی مختلف مغز می توانند بر ترشح هورمونهای هیپوفیزی تاثیر بگذارند . مقدار بالای استروئیدهای آنابولیک موجود در گردش خون باعث بازخورد منفی و کم شدن سطح هورمون محرک غده فوق کلیه میشود (پروتوسی و همکاران ۲۰۰۱ ) لذا هدف از تحقیق حاضر بررسی پاسخ آدرنوکورتیکوتروپین و کورتیزول سرمی به یک دوره تمرین مقاومتی و مکمل بولدنون در رت های نر ویستار بود. روش شناسی: تعداد ۴۷ سر موش نر ویستار با سن ۱۲ هفته و وزن ۱۹۵±۷.۹۴ گرم به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه ها به طور تصادفی در ۷ گروه گروه اول: گروه )کنترل ( بدون تمرین + تزریق دارو نما n=7 گروه دوم: گروه )شم ( بدون تمرین + تزریق روغن زیتون n=5 گروه سوم: بدون تمرین + تزریق بولدنون به میزان 2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=7 گروه چهارم: بدون تمرین + تزریق بولدنون به میزان ۵ میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=7 گروه پنجم: تمرین مقاومتی + تزریق دارونما n=7 گروه ششم: تمرین مقاومتی + تزریق بولدنون به میزان 2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=6 گروه هفتم تمرین مقاومتی + تزریق بولدنون به میزان 5 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن n=7 تقسیم شدند. برنامه مقاومتی در شش هفته با پنج جلسه تمرین در هفته که هر جلسه تمرین شامل سه ست با پنج تکرار می شد بود. در پایان هفته نمونه گیری خونی برای گردآوری داده ها صورت گرفت. تجزیه و تحلیل آماری داده های با استفاده از آمار توصیفی، طبیعی بودن توزیع داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنف و جهت بررسی تفاوت های بین گروهی از آزمون تحلیل واریانس یکطرفه استفاده شد. p<0.05 . نتایج: نتایج تفاوت معنا داری را میان گروه های مورد مطالعه در متغیر های کورتیزول 0.027 نشان داد. اما در دیگر متغییر ACTH تفاوت معناداری مشاهده نشد (0.0228). نتیجه گیری: بطور کلی نتایج پژوهش حاضر نشان داد که فعالیت مقاومتی همراه با بولدنون می تواند اثراتی بر روی هورمون های غده آدرنال داشته باشد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر مصرف استروئیدها و نیز مقدار استفاده از این داروها، عامل مهم تری نسبتبه دیگر عوامل از جمله فعالیت بدنی در ایجاد آسیب های غده فوق کلیوی باشد

نویسندگان

طناز شکوهمند

دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی آمل،ایران

آسیه عباسی دلویی

استادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی آمل،ایران

علیرضا براری

استادیار گروه فیزیولوژی ورزش دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی آمل،ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • Hameed, A., Brothwood, T., and Bouloux, P. (2003). "Delivery of ...
  • Pertusi, R., Dickerman, R. D., and McConathy, W. J. (2001). ...
  • نمایش کامل مراجع