نقش تصویر بدنی در پیش بینی جهت گیری هدف افراد دارای معلولیت جسمی حرکتی

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش تصویربدنی در پیش بینی جهت گیری در هدف افراد دارای معلولیت جسمی وحرکتی شهر تهران بود. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه افراد دارای ناتوانی های جسمی حرکتی شهر تهران در سال 1396 بود .نمونه پژوهش 120 فرد دارای ناتوانی جسمی و حرکتی بودند که بصورت دردسترس انتخاب شدند. داده های پژوهش با استفاده از مقیاس جهت گیری هدف زندگی و پرسشنامه تصویر بدنی جمع آوری شد. داده های به دست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین تصویر بدنی با جهت گیری هدف رابطه منفی معنی داری بدست آمد (0/05< p) و تصویر بدنی به طور معنی داری جهت گیری هدف را در افراد ناتوان جسمی و حرکتی پیش بینی می کند. در راستای نتایج بدست آمده می توان نتیجه گرفت تصویر بدنی در جهت گیری هدف اهداف افراد ناتوان جسمی و حرکتی دخیل می باشد.

کلیدواژه ها:

تصویربدنی ، جهت گیری هدف ، افراد ناتوان جسمی وحرکتی