اثر بخشی روغن زیتون بر زخم پای بیماران دیابتی؛ یک مطالعه مروری

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 8,459

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRCCG05_166

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: دیابت به عنوان یک مشکل اساسی در مراقبت بهداشتی، عوارض و هزینه های بسیاری برای بیمار و سیستم درمانی دارد. زخم های ناشی از عوارض میکرووسکولار این بیماری، روند درمان را بسیار پیچیده تر می نماید .استفاده از روش های نوین در پیشگیری و درمان این پدیده، به سرعت در حال گسترش است. اخیرا روغن زیتون از فرآورده هایی با تاثیری مطلوب و بدون عارضه جانبی، در زخم پای دیابتی مورد توجه قرار گرفته است. بر همین اساس ما برآن شدیم تا به بررسی مرور سیستماتیک اثر بخشی روغن زیتون بر زخم پای بیماران دیابتی بپردازیم.روش جستجو: با بررسی در بانک اطلاعاتی Scopus،Medline ،PubMed ،Google scholar،Irandoc ،SID، Science Direct ،Cochrane Library ، با استفاده از کلیدواژه های Foot Ulcer ، Olive Oil و Effective-ness ؛ تمامی مقالات کارآزمایی بالینی که از روغن زیتون و سایر محصولات مشتق شده از آن استفاده کرده بودند ،دارای گروه کنترل با پلاسبو و یا مقایسه با سایر درمانها بودند، وارد مطالعه شدند. جستجوی الکترونیکی درمحدوده زمانی2010-2019 انجام گردید. برای انجام این مقاله مروری از چک لیست PRISMA سال 2009 استفاده شد و مقالاتی که بر روی نمونه حیوانی انجام شده بودند، مقالات تکراری، دارای نتایج غیر شفاف آماری و مقالات ناقص و دارای تعداد نمونه کمتر از30 ؛حذف گردیدند.یافته ها: در نهایت 7 کارآزمایی بالینی مورد بررسی قرار گرفتند. مطالعات بررسی شده نشان داد که از ترکیبات شیمیایی مهم در روغن زیتون که دارای خواص اسید اولئیک، ترکیبات فنلی و اسکوالن می باشند. اسید اولئیک در پاسخهای التهابی در ترمیم زخم و ترکیبات فنلی دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضد التهابی و ضد میکروبی می باشد .در این مطالعات کاهش اندازه زخم،کاهش میزان ترشحات مشاهده شد.نتیجه گیری: استفاده از روغن زیتون بعنوان یک ماده طبیعی و بدون عارضه جانبی در بیماران دارای زخم پای دیابتی، دارای تاثیر مثبتی بر روند درمان این بیماران می باشد اما بدلیل تعداد کم پژوهش های انجام شده در این زمینه، مطالعات بیشتری توصیه می گردد.

نویسندگان

حسین پورچراغی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی اراک، اراک، ایران

فاطمه مهرابی

مربی، گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری اراک، اراک، ایران