اردوگاههای آوارگان: انتخاب مکان، طراحی و پناهگاه

سال انتشار: 1384
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,848

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SRM02_054

تاریخ نمایه سازی: 5 شهریور 1386

چکیده مقاله:

مکان یک اردوگاه آوارگان ممکن است از یک محل اسکان خود به خود در یک منطقه وسیع تا یک محل استقرار سازماندهی شده در خارج از شهر با تمرکز در منطقه ای خیلی محدود، متغییر باشد. بهترین راه حل، تشویق خود اتکایی ما بین آوارگان است. اگر برای حل مسئله آوارگی هیچ جای امیدواری و چشم اندازی محتمل نیست، در هر نوع برنامه ریزی برای نیازهای افراد، باید درازمدت را مد نظر داشت. در برنامه ریزی موقتی وقتیکه برنامه ها پیاده شدند، تغییر دادن آنها خیلی مشکل خواهد بود. هرچند ممکن است شرایط، ایجاد اردوگاه های آوارگان را اجتناب ناپذیر کند، اما بر پائی اردوگاههای آوارگان باید اخرین راه چاره باشد، زیرا کمپها دارای مسائل و مشکلات فراوان هستند . اگر ممکن باشد زمینه های فرهنگی و اجتماعی آوراگان باید در زمان انتخاب مکان اردوگاه در نظر گرفته شوند. با این همه در بیشترین مواقع، انتخاب محدود خواهد بود و مکانی که تواند حتی کمترین استانداردها را تامین کند ممکن است کمیاب باشد. وقتی که یک مکان انتخاب شد، عاقلانه است بررسی کنیم که چرا قبلا مورد استفاده نبوده و تحقیق کنیم که آیا دلیل خاصی وجود داشته که قبلا مورد استفاده قرار نمی گرفته است (مثلا عدم وجود آب یا سیلاب در فصل بارندگی) ممکن است نیاز به برقراری مرکز پذیرش یا نقل و انتقال که از طریق آن آوارگان به یک محل اسکان در نقطه دور دست منتقل می شوند، باشد. این مراکز باید ملاحظات محلهای اسکان دراز مدت را داشته باشند. در این مقاله با استفاده از منابع علمی معتبر، تجارت کشورهای مختلف و مصوبات سازمان ملل، چگونگی اسکان آوارگان و جمعیت بحران زده اورده می شود. انتخاب مکان، برنامه ریزی و ایجادپناهگاه یک اثر مستقیم روی ارائه کمکهای دیگر دارد. آنها اهمیت خیلی زیادی در ارزیابی کلی نیازها و برنامه ریزی جهت امداد و نجات دارند. تصمیمات باید حساب شده باشد و در آن توصیه های کارشناسان و دیدگاه های اوارگان مد نظر قرار گیرند. مهمترین ملاک انتخاب مکان، در دسترس بودن مقدار کافی از فضای قابل استفاده برای آوارگان داشته باشد. مطالب مذکور همراه با سایر مطالب لازم در بحث اسکان آوارگان، در این مقاله به تفصیل توضیح داده خواهد شد: در واقع مکان باید بوسیله وسایط نقلیه قابل دسترسی بوده و نزدیک به حلقه های ارتباطی و منابع تدارکاتی و خدماتی مانند غذا، سوخت برای آشپزی، مصالح پناهگاه، و خدمات جمعی عمومی باشد. محوطه باید عاری از خطرات عمده بهداشت محیطی مانند مالاریا، انکوسرکیاز (کوری رودخانه ای)، شیستوزومیاز (انگل بیلارزیا) یا مگس تسه تسه باشد. شرایط آب و هوایی باید برای اقامت در طول سال مناسب باشد. زمین باید بدون مالکیت شخصی، کشت و کار و دیگر مصارف توسط افراد محلی باشد. درغیر این صورت موجب نفرت افراد محلی می شود. بعضی از مسئولین پیشنهاد دهنده مکان، به حقوق اراضی مرسوم در محل اگاه نیستند. مکانها اغلب توسط دولت و از زمینهای عمومی تهیه می شوند. هر گونه کاربردزمین باید بر اساس ترتیبات رسمی قانونی کشور باشد. نتیجه اینکه اگر امکان داشته باشد آوارگان باید در یک محلی که آب و هوای آن شبیه به با و هوایی که معمولا به آن عادت دارند است، ساکن شوند. در طراحی مکان باید چند موضوع زیر را مد نظر قرار داد: 1. در زمان بروز بحران، ارائه فوری کالاهای ضروری و خدمات مهمتر از اقدام برای تعییر مکانی است که افراد خود انتخاب می کرده اند. 2. طراحی مکان باید طوری باشد که امکان گسترش آن در آینده وجود داشته باشد. 3. در طراحی مکان در ابتدا باید ویژگی ها و نیازهای خانواده ها را بصورت انفرادی در نظر گرفته و علائق عمومی را هر چه بیشتر لحاظ کرد. خصوصا باید خانوارهای نیازمند به پوشش زمان را مد نظر داشته باشید. 4. محل اسکان آوارگان یک جامعه طبیعی نیست. توجه حاص برای مطمئن شدن از اینکه نیازهای افراد رفع شده اند، لازم است. طرح ریزی کلی فیزیکی مکان مثل دیگر جنبه های مکان باید یک رویکرد غیر متمرکز و بر اساس جامعه با نگاه بر خانواده، روستا یا گروه های قومی باشد.

نویسندگان

محمدرضا صفری نژاد

دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران