اثر عصاره گیاه زنجبیل بر روی کاندیدیازیس احشایی در موش Balb/c

زمینه و هدف: کاندیدیازیس به عنوان چهارمین عامل عفونت های خونی در بیماران بستری در بیمارستان ها مطرح است که موارد شکست درمانی و مقاومت به داروهای ضد قارچی در آن گزارش شده است. گیاه زنجبیل در بسیاری از کشورها در درمان ناتوانی حرکتی ، ضد تهوع و استفراغ و سوءهاضمه و به عنوان محرک سیستم ایمنی بدن ، ادویه و اشتها آور، ضد میکروب ، انگل و قارچ ها مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه اثر عصاره الکلی گیاه زنجبیل بر کاندیدیازیس احشایی در موش Balb/c ماده بررسی شد. روش کار: در این مطالعه تجربی 42 سر موش Balb/c ماده در هفت گروه شش تایی تقسیم شدند که به ترتیب گروه اول ، گروه کنترل مثبت، گروه دوم گروه دارویی فلوکونازول، گروه سوم تا پنجم گروه دارویی زنجبیل با دوزهای 50 و 100 و 200 میلی گرم در میلی لیتر و گروه ششم گروه شاهد منفی، و گروه هفتم گروه شاهد زنجبیل تقسیم شدند. به گروه اول تا پنجم ، سوش استاندارد کاندیدا آلبیکنس تزریق شد و گروه دوم تا پنجم به ترتیب با فلوکونازول و سه دوز گیاه زنجبیل به صورت خوراکی درمان گردیدند و به گروه های ششم و هفتم نرمال سالین و دوز 200 زنجبیل خورانده شد. درمان به مدت هفت روز انجام گرفت و پس از روز هفتم موش ها اتونایز شدند و از نظر بار میکروبی کلیه، کبد، صفاق و شمارش ماکروفاژهای صفاقی و ارزیابی پاتولوژی بافت کلیه و کبد با رنگ آمیزی هماتوکسیلین وائوزین و رنگ آمیزی اختصاصی گوماری متنامین سلیور مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری توکی و آزمون کروسکال والیس در سطح معنی دار p<0.05 استفاده شد. یافته ها: عصاره زنجبیل با دوز 100 میلی گرم در میلی لیتر به خوبی توانست باعث کاهش بار میکروبی کلیه ها، کبد، صفاق و افزایش شمارش ماکروفاژهای صفاقی در مقایسه با گروه کنترل مثبت گردد. نتایج حاصل از هیستوپاتولوژی نیز تایید کننده تغییرات آسیب شناسی کبد و کلیه در گروه دارویی داروی زنجبیل در مقایسه با گروه کنترل مثبت و گروه دارویی فلوکونازول به صورت خیفیف و متوسط و شدید بود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از اثر عصاره ی گیاه زنجبیل در شرایط in vivo بیانگر این است که عصاره زنجبیل بخوبی می تواند بعنوان یک عامل ضد قارچی موثر با کارایی خود در برابر کاندیدیازیس منتشر عمل کند.

کلیدواژه ها:

زنجبیل ، کاندیدیازیس ، احشایی