بررسی محلول پاشی توام کودهای ریزمغذی و سموم علف کش روی محصول گندم آبی

ملکوتی (1375) عناصر غذایی از طریق تغییر در الگوی رشد، مورفولوژی، آناتومی و ترکیب مواد شیمیایی گیاه سبب افزایش یا کاهش مقاومت گیاه به آفات و بیماریها می شوند (1). رفیعی (1993) در تحقیقی روی اثر متقابل روش های مختلف کنترل علف های هرز گندم زمستانه و افزایش جذب کود در منطقه کرج و ورامین گزارش نمود که برداشت عناصر غذایی توسط گیاه با اعمال روش کنترل harrowing hocing افزایش می یابد، ولی این مورد در بذر گندم صورت نمیگیرد (2). Wall. و همکاران (1994) گزارش نمودند که کاربرد نیتروژن می تواند شیوع و گسترش بیماری ریشه ناشی از قارچ solani Rhizoctonia روی گندم بهاره در جنوب استرالیا را کاهش می دهد (3).