تاثیر سطوح مختلف شوری آب آبیاری بر عملکرد ارقام اصلاح شده برنج در شرایط گلخانه ای

استان مازندران با سطح زیر کشت 200 هزار هکتار ازمناطق عمده کشت برنج در ایران میباشد. رودخانه، چشمه، چاه و آب بندان های محلی منبع اصلی آب ابیاری شالیزارها این استان می باشد. اگرچه اکثر این اراضی از نعمت آب و خاک مناسب بهره مند هستند ولی متاسفانه مناطق زیادی از این اراضی به دلایل گوناگون ازجمله همجواری با دریا از این مزیت بی بهره بودهو از شوری خاک و آب رنج می برند. این مناطق با وسعت 30 هزار هکتار 14 درصد از کل اراضی شالیکاری این استان را تشکیل می دهد. با توجه به اینکه برنج با حد بحرانی شوری آب ds/m3 گیاهی کاملاً حساس به شوری است (5) تاکنون آزمایشات زیادی با هدف یافتن راهی جهت حل مشکل کشاورزان انجام شد. تمامی این مطالعات اثر شوری بر برنج راتایید میکند. سعادتی ضمن انجام آزمایشی گزارش کرد که تمام ارقام برنج تحت تاثیر شوری قرار گرفته اند. ولی ارقام محلی در مقایسه با ارقام اصلاح شده از مقاومت بیشتی برخوردار هستند (2). رضوی پور ضمن بیان اینکه برای بررسی اثر شوری بهتر است آزمایش در شرایط گلخانه ای و تحت کنترل با شد گزارش کرد ارقام 433، حسنی و دمسیاه به تنش شوری مقاوم میباشند (1).ولی تاکنون در خصوص واکنش ارقامی که در سال های اخیر شده توسط موسسه تحقیقات برنج کشور اصلاح و معرفی شده است مطالعاتی به عمل نیامده است. لذا به منظور بررسی واکنش این ارقام به سطوح مختلف شوری و یافتن واریته های مقاوم برای هر سطح جهت توصیه به کشاورزان و همچنین استفاده از این واریته ها به عنوان والد در برنامه های اصلاحی آینده این آزمایش انجام شد.