رر سیی تأثیرمقادیرمختلف پلیمرسوپر جاذب (TARAWAT A200) و سطوح مختلف تنش خشکی روی رشد و عملکرد ذرت علوفه ای ( Zea may )

براساس آمار موجود، بیش از 90 درصد آب مصرفی در بخش کشاورزی مصرف می گردد و بیشترین میزان تلفات آب نیز در این بخش صورت می گیرد . بنابراین استفاده بهینه از آب در این بخش نقش مهمی درحیات بشریت ایفا می کند؛ زیرا علاوه بر افزایش منابع آب قابل شرب باعث افزایش سطح کشت در مناطق خشک و نیمه خشک گردیده و افزایش تولید رابه همراه خواهد داشت . امروزه از روشهای مختلف مدیریتی برای رسیدن به این مقصود استفاده می گردد . یکی از این روشها استفاده از مواد پلیمری سوپر جاذب است . پلیمرهای سوپر جاذب قادرنند تا میزان 400 میلیتر آب به ازای هر گرم وزن خشک پلیمر در خود ذخیره کرده ومتورم شوند، سپس به طور تدریجی آب را در خاک رها کرده و به حالت اولیه خود برگردند . این فعل و انفعال می تواند مرتباً تکرار شده، در نتیجه خاک برای مدت بیشتری مرطوب می ماند (2) ، همچنین استفاده از پلیمر های سوپر جاذب میزان ذخیره رطوبتی خاک را افزایش میدهند (3) افزایش وزن خشک با کاربرد پلیمرهای سوپر جاذب در گیاه گندم (Triticum aestivum ) گزارش گردیده است (4). مطالعاتی که در سال 1999 انجام گردید نشان داد که افزودن پلیمرهای سوپر جاذب به خاک شنی موجب افزایش ظرفیت نگهداری آب در خاک می گردد . در آزمایشی که روی سه نوع خاک سبک متوسط و سنگین و سه دور12و4،8 روز و روی گیاه پانیکوم آبیاری (Panicum amtidota retz ) انجام شد، مشخص گردید که اثر ساده پلیمر آبدوست روی موفقیت بوته 10 درصد بوده و تعداد خوشه های ظاهر شده روی هر بوته تا 85 درصد افزایش یافته است همچنین تفاوتهای خیلی زیاد تعداد خوشه در دورهای آبیاری با انواع بافت خاک به طور قابل توجهی کاهش یافت (1) در تحقیق حاضر هدف ازانجام این آزمایش بررسی اثر کاربرد مقادیر پلیمر سوپر TARAWAT A200 روی رشد ذرت علوفه ای تحت شرایط تنش خشکی و نیز معرفی مناسب ترین میزان مصرف پلیمر تحت شرایط مذکور روی گیاه ذرت می باشد .