مقایسه لاینهای امید بخش گندم در شرایط تنش شوری

ازعوامل محدودکننده رشد و تولید محصولات زراعی از جمله گندم درکشور، اراضی وآبهای لب شور تا شور است . منابع عظیمی از آب - های شور و نیمه شور وجود دارد که گرچه فعلاً استفاده نمیشو د، امکان استفاده آنها در آینده وجود دارد . لذا بررسی اثرات تنش شوری بر تولید گیاهان زراعی و بررسی خصوصیات مؤثر در مقاومت به شوری جهت اصلاح گیاهان برای زمینهای شور ضرورت دارد (1) با استفاده از منابع ژنتیکی گندم جهت ایجاد ارقام نسبتا متحمل به شوری میتوان بازده تولید در شرایط تنش شوری را افزایش داد . کوک و وست (1991) ، اثر تنش شوری در مراحل جوانه زنی و پنجه زنی برگندم را کاهش تعداد سنبله در واحد سطح میدانند (3) ، درصورتی که در مرحله پرشدن دانه موجب کاهش وزن دانه میشود (4) محدودیت رشد برگها در گندم در اثر تنش شوری، موجب کاهش سطح برگ و کاهش رشد ساقه و برگ شده که درنتیجه فتوسنتز و مواد تثبیت شده نقصان یافته و در نهایت کاهش ماده خشک تولیدی و افت عملکرد را بدنبال دارد (6) ارزیابی اثرتنش شوری بر 26 رقم گندم نشان داد که در اثر شوری صفاتی از جمله مدت زمان کاشت تا ظهور خوشه، کاشت تا رسیدن، ارتفاع بوته، عملکرد بیولوژیکی، عملکرد دانه، وزن هزار دانه و تعداد خوشه در واحد سطح کاهش یافت اما تعداد دانه در سنبلچه کاهش نیافت (2) کاهش پنجه در شرایط تنش شوری و اثر آن بر عملکرد گزارش شده است (5) ماس و همکاران (1996) در بررسی سهم ساقههای مختلف در عملکرد گندم تحت تنش شوری دریافتند که شوری تعداد و باروری پنجه های حامل سنبله را در واحد بوته کاهش میدهد . با افزایش شدت شوری، سهم ساقه اصلی در عملکرد افزایش، و در عوض سهم پنجه های اولیه در عملکرد دانه کاهش یافت . همچنین تنش شوری، تعداد سنبلچه در سنبله را کاهش داد (7).