تاثیر آبیاری یک در میان جویچه ای بر عملکرد و کارآیی مصرف آب ذرت علوفه ای

آبیاری یک در میان جو یچه ها یکی از گزینـه هـای مـدیریتی جهـت صرفه جویی در مصـرف آب و یکـی از راه کارهـای اساسـی افـزایش سطح زیر کشت و بهینه سازی ک ارآیی مصرف آب در اراضـی فاریـاب محسوب می شود . عباسی و همکاران (1379) در تحقیقی کـه بـر روی ذرت انجام دادند ، بیان نمو دند که در تیمارهای که با تنش آبی مواجـه بوده اند، هر چند که از میزان آب آبیاری تـا %40 کاسـته شـده اسـت، ولی عملکرد به شدت کاهش یافته است و پیشنهاد نمودنـد کـه بـرای اجتناب از کاهش عملکرد در آبیاری یک در میان جویچه هـا، اسـتفاده از آبیاری کامل جویچه ها در مراحل بحرا نی صورت گیرد [.1] خواجـه عبدالهی و سپاسخواه در سال 1375 بـا بررسـی کـه بـر روی آبیـاری جویچه ای یک در میان ذرت با دورهای 4 ، 7 و 10 روز معمولی و یـک در میان انجام دادند، گزارش نمودند که آبیاری جویچه ای 4 روز یـک در میــان نســبت بــه آبیــاری جویچــه ای 7 روز معمــولی آب کمتــری مصرف نموده و در عملکرد محصول نیز کاهش چندانی رخ نداده است [.2] کربتری و همکاران در سال 1985 با انجام آزمایشی بر روی گیـاه سویا با دو تیمار آبیاری یک در میان معمولی به این نتیجه رسیدند کـه با اعمال آبیاری یک در میان عملکرد از 2595 (کیلو گرم در هکتار ) بـه 2128 (کیلو گرم در هکتار ) رسید در حالی که مقـدار آب بـه کـار بـرده شده 40 تا %50 کمتر بوده است [.3] هدف از این تحقیق بررسی تأثیر آبیاری یک در میان جو یچـه هـا بـر عملکرد و کار آیی مصرف آب ذرت علوفه ای در استان مازندران بـرای بهینه سازی مصرف آب و افزایش راندمان مصرف می باشد