بررسی عوامل مؤثر بر پذیرش تکنولوژیهای حفاظت خاک توسط کشاورزان در استان مرکزی

خاک اساس بقاء و حیات است و جزء مهمترین و ارزشمندترین منابع طبیعی هر کشوری می باشد . هر کشور و جامعه ای که دارای منبع خاک حاصلخیز، غنی و فراوان باشد و از آن به بهترین و مناسبترین وجه، بهره برداری کند ثبات، قدرت، رفاه، امنیت و پایداری آنها تضمین شده است . خاک بستر کشاورزی است و بهرهوری کشاورزی و تولید مواد غذایی رابطه تنگاتنگی با کیفیت و کمیت خاک سطحی اراضی زراعی دارد که هر دو آنها بوسیله فرسایش کاهش می یابد . امروزه به علت رشد روز افزون جمعیت، کمبود زمین و مواد غذایی، فرسایش خاک، توسعه، امنیت، استقلال و خود کفایی بسیاری از کشورهای جهان بالاخص کشورهای جهان سوم را بیش از پیش با تهدیدی جدی روبرو ساخته است . متاسفانه میزان فرسایش خاک در ایران نیز بسیار بیشتر از میزان متوسط جهانی است و هر ساله میلیونها تن خاک از سطح زمینهای کشاورزی در اثر فرسایش و تباهی زمین از بین میرود . با توجه به نقش محوری کشاورزی در توسعه و استقلال کشور، کنترل فرسایش خاک و حفاظت آن امری ضروری و اساسی به نظر می رسد و به انجام تحقیقات و مطالعات بیشتر در این زمینه نیاز مبرمی احساس میشود . یکی از زمینه هایی که کمتر مورد توجه محققین و پژوهشگران قرار گرفته و میگیرد، نقش مهمی است که کشاورزان در رابطه با کنترل فرسایش خاک و حفاظت آن ایفا می کنند . مسلماً بررسی و شناخت تنگناها، نیازها، امکانات، شرایط و جنبه های رفتاری کشاورزان و جامعه روستایی، موفقیت و عملکرد بهتر و بیشتر برنامه ها و طرحهای حفاظت خاک را تضمین می کند . هدف کلی این مطالعه برسی عوامل موثر بر پذیرش تکنو لوژی های حفاظت خاک از طرف کشاورزان استان مرکزی ( حوزه آبخیز قره چای ) می باشد . در ضمن اهداف اختصاصی نگرش و آگاهی کشاورزان از مسائل مربوط به حفاظت خاک، عوامل مختلف موثر بر پذیرش تکنولوژیهای خاک و ... نیز مورد بررسی قرار می گیرند .