بررسی اثرات مقادیر و روشهای مصرف آهن بر عملکرد و جذب آهن در خرمای کبکاب

استان بوشهر با چهار میلیون اصله نخل یکی از مناطق عمده کشت خرما در کشور است . خاکهای این استان آهکی بوده و از نظر عناصر غذایی کم مصرف بخصوص آهن فقیر می باشد بطوریکه، مقدار آهن قابل استفاده در برخی نقاط حدود یک میلی گرم در کیلوگرم خاک می باشد . با توجه به نقش و اهمیت آهن در رشد و نمو گیاه و تکمیل دوره زندگی آن لزوم مطالعه تاثیر کاربرد این عنصر غذایی بر خواص کمی و کیفی محصول خرما کاملاً ضروری به نظر می رسد . کود سکوسترین 138 آهن بعنوان یکی از مهمترین منابع آهن جهت رفع کمبود این عنصر غذایی در خاکهای آهکی گزارش شده است اما بدلیل گرانی آن کاربرد آن جهت خرما در منطقه مرسوم نمی باشد . علاوه بر نوع کود، روش مصرف آن نیز یکی از راههائی می باشد که توجه بسیاری از محققین را جهت رفع کمبود آهن به خود جلب نموده است تیندال و همکاران نشان دادند که تزریق سیترات آمونیوم فریک یا سولفات آهن در تنه درخت مؤثرترین روش کنترل کمبود آهن می باشد . سمر و ملکوتی رفع کمبود آهن در درختان سیب را از طریق چالکود گزارش نموده اند براساس این گزارش مخلوطی از کود دامی ، سولفات آهن و گوگرد با قرار دادن آن در چاله هائی به عمق و قطر به ترتیب 40 و 50 سانتیمتر در سایه انداز درخت با تقویت رشد ریشه و نیز افزایش غلظت آهن در محلول خاک در برطرف نمودن زردبرگی ناشی از آهک در درختان سیب در حد سکوسترین آهن مؤثر بوده و برای سایر درختان نیز پیشنهاد شده است . احمد و همکاران نیز تأثیر تزریق مقادیر 25 ، 50 و 100 گرم سکوسترین یا سولفات آهن را جهت هر درخت خرما با کاربرد خاکی سکوسترین آهن به مقدار 250 ، 500 و 1000 گرم جهت هر درخت مقایسه نمودند . از آمریکا گزارش شده است که تزریق سولفات آهن به تنه نخل سه ساله که دچار کمبود آهن بوده توانسته است در مدت کوتاهی علائم کمبود را برطرف نماید و در سالهای بعد میزان محصول را افزایش دهد . هدف از اجرای طرح حاضر بررسی اثرات آهن بر عملکرد و کیفیت خرما و امکان رفع کمبود آن با بکار بردن سطوح، روش، و منابع مختلف آهن بود .