بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن و پتاسیم ودور آبیاری بر رشد و عملکرد کلزا

اثر تعیین کننده آب در رشد و نمو گیاه، کربن گیری و جذب عناصر غذایی از مقبولیت عمومی برخوردار است . تحت شرایط تنش خشکی تغییرات معنی داری در پایداری کلروفیل، تورژسانس نسبی، میزان رشد و کارآیی جذب گزارش شده است . کاهش فتوسنتز برگ به میزان 67 تا 97 درصد، افزایش دمای برگ به میزان 1 تا 2 درجه سانتیگراد نسبت به شاهد و بالاخره افزایش محتوای پروتئین دانه از نتایج حاصل از تحقیقات جداگانه بر روی کلزا در شرایط تنش خشکی می باشد کاربرد نیتروژن در آزمایشات زیادی کارآیی مصرف آب را افزایش داده است . در مطالعه ای روی گندم در شرایط تنش خشکی، افزایش کود ازته در مقادیر کم تا متوسط سبب افزایش حجم ریشه دوانی و در نتیجه قدرت بیشتر گیاه در جذب آب و تعدیل تنش خشکی شد ولی در مقادیر زیاد کود ازته به دلیل افزایش سریع و بیش از حد اندام هوایی و افزایش تبخیر و تعرق، اثر تنش خشکی تشدید شد . در مقادیر کم رطوبت خاک پخشیدگی پتاسیم کاهش می یابد . کوددهی پتاسه در چنین شرایطی میتواند با افزایش محتوای پتاسیم لایه آب اطراف ذرات خاک افزایش پخشیدگی پتاسیم به طرف ریشه را موجب گردد . برای اتخاذ مدیریت صححیح کوددهی نیتروژنی و پتاسیمی در شرایط تنش خشکی، بررسی اثرات متقابل نیتروژن، پتاسیم و دور آبیاری بر عملکرد دانه لازم و ضروری به نظر می رسد، در همین راستا پژوهش حاضر طرح ریزی و اجرا گردید .