تغییر شاخص های کیفیت خاک در کاربری های مختلف اراضی اطراف شهرستان سمیرم

این مطالعه در کاربری های مرتع، کشت دیم، باغ، کشت آبی گندم و جو در اطراف شهرستان سمیرم انجام شد.نمونه برداری بصورت تصادفی و مرکب از عمق 15-0 سانتیمتری (6 تکرار) انجام و مقادیر کربن آلی، معدنی شدن کربن آلی، کربوهیدرات و پایداری خاکدانه در نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد کشت آبی منجر به افزایش میزان کربن آلی خاکدر مقایسه با مرتع شده است. بیشترین میزان کربوهیدرات خاک در کاربری کشت آبی گندم ((2g kg(-1) و کمترین آن درکاربری کشت دیم گندم ((0/94g kg(-1) مشاهده شد. میانگین وزنی قطر خاکدانه ها در کاربری های باغ، کشت آبی گندم وکشت آبی جو بیشترین و در کاربری کشت دیم- گندم کمترین میزان را دارا بود. نتایج این پژوهش نشانگر کیفیت بهتر خاک در کاربری های باغ و کشت آبی بود در حالیکه اراضی کشت دیم خاک از کیفیت ضعیف تری برخوردار بود. همچنین در بینشاخص های مورد بررسی کربوهیدرات حساسیت بیشتری به تغییر کاربری اراضی نشان داد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، کیفیت خاک ، کشت آبی ، کربوهیدرات