بررسی موانع پیش روی روانشناسان ورزشی برای ورود به تیم های ورزشی

هدف: هدف از ارائه تحقیق پیش رو بررسی موانع ورود روانشناسان ورزشی به تیمهای ورزشی از دیدگاه ورزشکاران نخبه می باشد. روش شناسی: جامعه ی آماری تحقیق حاضر را 365 نفر از ورزشکاران زن و مرد شرکت کننده در تیم های ملی و لیگ های برتر رشته های مختلف ورزشی تشکیل می دهند، که به صورت نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. در ادامه، شرکت کنندگان جهت ارزیابی موانع یک پرسشنامه محقق ساخته ( طبق پرسشنامه ماتیو پاین 2004) را تکمیل کردند. پاسخ هر سوال به صورت مقیاس لیکرت 5 تایی( به هیچ وجه تا بسیار زیاد) بوده است. یافته ها: نتایج توصیفی داده ها حاکی از آن است که نداشتن تجربه ورزشی کافی روانشناس ورزشی(0/809±3/46). عدم آگاهی کافی ورزشکاران از روانشناسی ورزش (0/659±3/11) و نبود شفافیت در سرویس دهی مشاوران (0/781±2/75) مهمترین موانع برای کاربردی تر شدن علم روانشناسی ورزش می باشند. علاوه بر این، محدودیت زمانی ورزشکاران برای استفاده از خدمات روانشناسی ورزش، شفافیت نقش روانشناسان ورزشی، محدودیت مالی تیمها برای استخدام روانشناس ورزشی، توانایی روانشناس برای یکی شدن با ورزشکاران و کادر تیم، درک منفی مربیان و ورزشکاران از روانشناسی ورزش و مفید نبودن روانشناسان به ترتیب از دیگر موانع محدود کننده ورود روانشناسان به تیمهای ورزشی هستند. بحث و نتیجه گیری: نتایج، کمبود آگاهی در ورزشکاران و تجربه در روانشناسان را نشان می دهد.، که علت آن را می توان در ناآشنا بودن ورزشکاران با خدمات روانشناسی ورزش و همچنین کمبود تجربه های موثر روانشناسی ورزشی در ورزش کشور بیان نمود.

کلیدواژه ها:

موانع ، روانشناس ورزشی ، تیم های ورزشی ، ورزشکاران نخبه