مقایسه تاثیر انواع مختلف بازخورد متواتر، خلاصه و خودکنترلی بر اکتساب و یادداری مهارت تیر اندازی

هدف: در حیطه یادگیری و کنترل حرکتی، از بازخورد به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر فرایند یادگیری مهارت های حرکتی یاد شده است. لذا، هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثر انواع مختلف بازخورد اگاهی از نتیجه با تواتر مختلف 30%، 60%، 100% و همچنین بازخورد خود کنترلی در افراد مبتدی، بر اکتساب و یادداری مهارت تیراندازی با تفنگ بادی می باشد. روش شناسی: روش مطالعه حاضر نیمه تجربی می باشد. از میان 361 شرکت کننده ای کلاس های کانون فرهنگی شهرستان زاوه 80 نفر مبتدی به صورت هدفمند انتخاب شدند. شرکت کنندگان پس از مرحله پیش آزمون بطور همگن در چهار گروه، 1) دریافت بازخورد با تواتر بالا(100% بعد از هر کوشش)، 2) تواتر پایین (30% و به شکل خلاصه، بعد از کوشش سوم)، 3) تواتر متوسط(60% و به شکل خلاصه بعد از کوشش سوم و ششم) و 4) بازخورد خود کنترلی قرار گرفتند و مهارت تیراندازی با تفنگ بادی را در پنج روز متوالی و هر روز در 10 کوشش تمرینی، تمرین کردند. آزمون یادداری شامل 10 کوشش بدون بازخورد، 24 ساعت پس از پایان مرحله اکتساب انجام شد. بعد از بررسی نرمال بودن داده ها با استفاده از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و برابری واریانس ها با استفاده از آزمون لون، داده ها با استفاده از روش های آماری تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر، تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی توکی تحلیل شد. یافته ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیر مکرر در مرحله اکتساب اگر چه بهبود عملکرد را نشان می دهد، اما تفاوت معنی داری بین گروه ها را نشان نمی دهد. اما یافته ها در مرحله یادداری نشان داد که بین چهار گروه تفاوت معنی داری وجود دارد و این تفاوت بین دو گروه خودکنترلی و بازخورد با تواتر 100% دبده شد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر تا حدودی از یافته های قبلی در زمینه بازخورد حمایت کرده و پیشنهاد می کند که مربیان ورزشی بیشتر از بازخورد خود کنترلی بهره جویند.

کلیدواژه ها:

بازخورد خود کنترلی ، بازخورد متواتر 100% بازخورد متواتر 60% بازخورد متواتر 30% یادگیری حرکتی