برنامه ریزی ظرفیت تولید و فروش در صنعت فولاد با رویکرد پویاشناسی سیستم ها (مطالعه موردی: محصول میلگرد، مجتمع فولاد خراسان)

برنامه ریزی توسعه ظرفیت تولید همواره یکی از مهم ترین چالش های پیش روی تصمیم گیران در شرکت های تولیدی بوده است. این تصمیم ها معمولا در قالب برنامه های میان مدت و بلند مدت شرکت لحاظ می شود و بار مالی زیادی به همراه دارد. به طور سنتی شرکت ها با افزایش درآمد به دنبال افزایش ظرفیت تولید هستند، حال آنکه در دنیای واقعی، افزایش آن بدون توجه به دیگر متغیرها مانند توان فروش نتیجه ای جز ایجاد هزینه های انبارداری و خواب سرمایه درپی ندارد. در پژوهش حاضر با هدف ارائه رویکردی مناسب در راستای تدوین برنامه توسعه ظرفیت تولید و با استفاده از رویکرد پویاشناسی سیستم ها سعی می شود توسعه ای در دیدگاه مدیران به منظور شناخت عوامل تاثیرگذار بر مسئله صورت گیرد و روابط این عوامل به همراه متغیرهای مربوطه به صورت یک سیستم یکپارچه درنظرگرفته شود. این پژوهش متغیرهای توان فروش، میزان سفارشات، هزینه توسعه ظرفیت تولید و فروش، تاخیر تا بهره برداری از ظرفیت جدید، قیمت فروش و هزینه های تولید محصولات را در مدل سازی پویا مسئله برنامه ریزی توسعه ظرفیت تولید در نظر می گیرد و با شبیه سازی شرایط واقعی، نتایج تصمیمات در آینده را بررسی می کند؛ همچنین با تعریف سناریوهای مختلف برای پارامترهای تاثیرگذار بر مسئله و تحلیل آن ها، دیدگاه مناسبی برای شناخت ابعاد مسئله فراهم می شود. مسئله برنامه ریزی توسعه ظرفیت تولید و فروش در صنعت فولاد از اهمیت بسیار زیادی برخوردارست چراکه نیاز به سرمایه گذاری های عظیم ملی دارد. در این مقاله محصول میلگرد مجتمع فولاد خراسان به عنوان مطالعه موردی انتخاب شده است و برنامه توسعه ظرفیت تولید مبتنی بر اطلاعات واقعی این محصول در بازار ایران و در شرکت مذکور تعیین می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ظرفیت تولید ، توان فروش ، زمان تحویل ، پویاشناسی سیستم ها.