ارزیابی صنعت گردشگری با استفاده از الگوهای مدیریت راهبردی(مطالعه موردی: منطقه جنگلی پالنگان)

امروزه با توجه به زندگی شهرنشینی و وجود مسائلی از قبیل آلودگی هوای شهر و نبود فضای تفریحی مناسب و غیره تمایل به گردشگری بیش از گذشته احساس می شود. گردشگری به عنوان بخش مهم و اصلی در اقتصاد کشور به شمار می رود. روستای جنگلی پالنگان به دلیل دارا بودن ویژگی های منحصر به فرد از جمله چشم انداز ریبا، وجود روستای پلکانی تمام سنگ چین، آب و هوای مطبوع وجود رودخانه زیبای تنگی ور و مرکز پرورش و عرضه ماهیان سردآبی از پتانسیل بالای برای گردشگری مناسب می باشد. در همین راستا در این مطالعه ابتدا با استفاده از بازدیدهای میدانی و مصاحبه از گردشگران و مردم بومی به بررسی نقاط قوت ، ضعف، فرصت و تهدیدهای ناشی از صنعت گردشگری موجود در منطقه پرداخته شد. سپس بعد از انتخاب جامعه آماری، ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) و ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) تشکیل گردید و با استفاده از پرسشنامه بر طبق نظر گردشگران به هر عامل امتیازی بین صفر تا یک و رتبه بین یک تا چهار اختصاص داده شده و با ضرب امتیاز در رتبه و جمع کل آن، نمره نهایی هر ماتریس به دست آمد. در مرحله بعد برای تعیین موقعیت منطقه مورد مطالعه ماتریس داخلی و خارجی (IE) تشکیل گردید. نتایج حاصل از ماتریس داخلی و خارجی نشان داد که منطقه جنگلی پالنگان در موقعیت محافظه کارانه قرار دارد که باید با استفاده از فرصت های خارجی به جبران ضعف های داخلی بپردازد. همچنین با توجه به اینکه نمره ماتریس ارزیابی عوامل داخلی 2/26 و نمره ماتریس ارزیابی عوامل خارجی 2/60 بود نتیجه گرفته شد که ضعف ها بر قوت ها و فرصت ها بر تهدیدها غلبه دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت راهبردی گردشگری ، ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) ، ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) و ماتریس داخلی و خارجی (IE)