نقش شبیه سازی در ایجاد نو آوری در مدیریت مشارکتی و نظام پیشنهادهای سازمانی

بدون شک مدیریت مشارکتی در دنیای کنونی یکی از مناسبترین روشهای افزایش بهره وری در سازمانهای مختلف میباشد از نظام پیشنهادها باید به عنوان زمینه شکل گیری کشف استعدادها و موثرترین روش حل و فصل مسائل سازمان تلقی داشت که هر یک از ابعاد مذکور بنحوی جاذبه های سازمان و بالندگی فکری - مهارتی و اجتماعی را تعیین نموده است ، نظام پیشنهادها عملا از تمرکز شدید سیستم مدیریت کاسته و بی توجهی مافوق به استعدادها و نظرات کارکنان را مردود می داند و سرآغاز بروز ابتکارات و خلاقیت های منابع انسانی است . رویکرد مدیریت مشارکتی مزایای بالقوه چندی را در بردارد که شاید مهمترین آنها ، انگیزش بیشتر ، رضایتمندی ، کیفیت بهتر تصمیم گیری و کاهش مقاومت در مقابل تغییر می باشد . یکی از روشهای مدیریت مشارکتی ، استفاده از نظام پیشنهادات کارکنان سازمان می باشد . نظامهای پیشنهاد ، کانالهای ارتباطی بین کارکنان و مدیریت می باشند که در صورت پیاده سازی صحیح می توانند بر سازمان تاثیر فراوان بگذارند . گرچه نظا پیشنهادها می تواند مزایای زیادی را در نتیجه کاهش هزینه ها و یا بهبود کارایی برای سازمان داشته باشد ، خطرات مهمی نیز در این روند وجود دارد ، که به کارگیری شبیه سازی رایانه ای برای مدل سازی و تحلیل پیشنهادهای ارائه شده می تواند این خطرات را کاهش داده و شانس موفقیت پیاده سازی آنها را بالا ببرد . در این مقاله پس از پرداختن به ادبیات و تعاریف مختلف پیرامون مدیریت مشارکتی و نوآوری ، به تعریف شبیه سازی کامپیوتری و نیز ضرورت و اهمیت استفاده از آن در ایجاد نوآوری در فرآیندها و سازمان می پردازیم . در نهایت با ارائه مدلی پیشنهادی ، جایگاه شبیه سازی را در پروژهای نوآوری بیان می کنیم .

کلیدواژه ها:

نظام پیشنهادها ، شبیه سازی ، مدیریت مشارکتی