هم آوایی نور ورنگ در خانه های سنتی دزفول وتأثیر آن بر تأمین سلامت روحی وجسمی ساکنان آنها

هرتغییر در محیط های جغرافیایی،اجتماعی،فرهنگی ومحیط ساخته شده موجب تغییر در رفتار انسان می شود،تغییر معماری محیط ساخته شده مرکب از عناصر مصنوعی و یاطبیعی است که تغییر در آن تغییر رفتار اجتماعی را در پی دارد.نور یکی از اصلی ترین مشخصه های معماری ایرانی است.رنگ در انقطاب نور حاصل می شود وآب تصویر طبیعت در معماری خانه های ایرانی است.تجلی متافیزیکی نور ورنگ برفیزیک بنا از اصلی ترین محورهای روان شناسی می باشند.این مقاله تلاش می کند ضمن بررسی تأثیر محیط بر رفتار انسان ونظریه اکولوژیک ادراک فضا تأثیر نور ورنگ بر رفتار انسان و ایجاد حس زندگی برای ساکنان با الگو گرفتن از معماری سنتی مورد بررسی قرار دهد.پژوهش حاضر در کنار فوائد فیزیولوژیکی نور ورنگ،فوائد روانی و حسی که بر روی شخص ایجاد می کند را بررسی می کند وبه بررسی الگوهای استفاده نور ورنگ در معماری سنتی خانه های دزفول پرداخته.سؤال مقاله این است که چگونه می توان نور ورنگ را در پروسه ی معماری دخیل کرد واز تغییرات همیشگی کیفیت آن در طراحی مسکن بهره جست؟وهمچنین راهکارهای بهره گیری از نور ورنگ در طراحی مسکن در شهر دزفول،سازگار با نیازهای روحی وجسمی ساکنین کدامها هستند؟پژوهش این فرضیه را دنبال می کند،همان طور که معماران سنتی گذشته با الگوهای متفاوت و روش های متنوع نور ورنگ را وارد فضاهای معماری کرده اند وتوانستند افراد مصرف کننده از فضا را در بهترین شرایط روحی و سلامت قرار دهنده معماری امروز با الگو گرفتن از آن معماری فضایی مطابق با سلایق معمار امروز طراحی کند وبه این نتیجه می رسیم که نور ورنگ اثرات روانی بر روی بیننده به وجود می آورند،معماری دزفول رنگ هایی را در اختیار ساکنان خود می گذارد که از طبیعت گرفته شده،معماری دزفول برآمده از دل خاک است،رنگ های هماهنگ بااین نوع معماری کاملا بر دا ساکنان نشسته و روحیه ساکنان این مرز وبوم را تحت تأثیر قرار داده است.

کلیدواژه ها:

الگو معماری سنتی دزفول ، نو ، رنگ ، رفتار روانی وحسی انسان ، تأثیر فضا