بررسی انگیزه پیشرفت درپژوهشگران موسسات تحقیقاتی وزارت جهاد کشاورزی

هدف از مطالعه حاضر بررسی انگیزه پیشرفت دربین پژوهشگران برخی از موسسات تحقیقاتی وزارت جهادکشاورزی شناسایی ویژگیهای فردی پژوهشگران و تاثیر آن بر میزان انگیزه پیشرفت بوده است پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی بوده که به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفته است حجم نمونه با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان و روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی با انتساب متناسب 181 نفر تعیین گردید روایی ظاهری و محتوایی ابزار تحقیق با استفاده از نظرات اساتید راهنما مشاور و صاحبنظران دراین زمینه پانل متخصصان تعیین گردید. اعتبار پرسشنامه نیز پس از انجام آزمون مقدماتی محاسبه و ضریب آلفای کرونباخ انگیزه پیشرفت 0/88 به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی و استنباطی نظیر میانگین انحراف معیار ضریب تغییرات آزمون من وایت نی آزمون مقایسه میانگین ها ) T-test تجزیه و تحلیل واریانس یکطرفه F-test) (، کروسکال والیس آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج تحقیق حاکی از آن است که در سطح یک درصد بین تعدادمقالات چاپ شده علمی پژوهشی و انگیزه پیشرفت رابطه منفی و معنی داری وجود دارد درسطح پنج درصد بین تعداد ارایه مقاله در کنفرانسهای علمی داخلی و خارجی و انگیزه پیشرفت رابطه منفی و معنی داری وجود دارد با استفاده از آزمون t بین میانگین میزان انگیزه پیشرفت زنان و مردان تفاوت معنی داری وجود ندارد با استفاده از آزمون من ویتنی بین میزان انگیزه پیشرفت پاسخگویان مجرد و متاهل در سطح پنج درصد خطا تفاوت معنی داری وجود دارد با استفاده از آزمون کروسکال والیس بین 4 گروه وضعیت استخدامی قراردادی پیمانی رسمی آزمایشی و رسمی قطعی از لحاظ میزان انگیزه پیشرفت تفاوت معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

انگیزه پیشرفت ، ویژگی های فردی ، پژوهشگران ، تحقیقات ، وزارت جهاد کشاورزی