نگرش ساکنان مناطق گردشگری روستایی استان خوزستان نسبت به اثرات زیست محیطی گردشگری روستایی

امروزه توسعه فعالیت های گردشگری روستای یدر مناطق روستایی دارای پتانسیل بالقوه و بالفعل گردشگری به عنوان راهبرد توسعه پایدار از سوی دولت ها مورد توجه و حمایت واقع شدها ست این صنعت نیز همچون صنایع دیگر پیامدهای مثبت و منفی برای جامعه میزبان به همراه خواهد داشت که نادیده انگاشتن آن منجر به ناپایداری خواهد شد نظر به توسعه این فعالیت ها در استان خوزستان پژوهش حاضر با هدف بررسی نگرش ساکنان مناطق گردشگری روستایی نسبت به اثرات زیست محیطی گردشگری روستایی در شهرستان ایذه واقع در استان خوزستان انجام شدها ست پژوهش ازنوع پیمایشی بوده و از روش توصیفی همبستگی استفاده شده است.متغیرهای مستقل این پژوهش ویژگیهای فردی حرفه ای ساکنان مناطق گردشگری روستایی درک اثرات زیست محیطی گردشگری آگاهی و دانش از گردشگری روستایی و سطح تماس با گردشگران و متغیر وابسته نگرش نسبت به توسعه گردشگری روستایی است برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. نمونه آماری این تحقیق طبق جدول تاکمن 335 نفر از ساکنان مناطق روستایی دارای گردشگر روستایی درشهرستان ایذه بوده که از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.

کلیدواژه ها:

درک ، نگرش ، گردشگری روستایی ، ساکنان ، اثرات زیست محیطی