بررسی نقش عوامل فعالساز در تهیه گرانولهای کربن فعال با استفاده از فعالسازی شیمیایی

بعلت ویژگیهای متعدد کربن فعال، کاربردهای متفاوتی در صنعت )جاذب،پایههای کاتالیستی و غیره( دارد، یکی از این ویژگیها حجم زیادریزساختارها، با توزیع اندازه مناسب، به منظور جذب مولکولها با اندازههای مختلف باشد. علاوه بر این، سهمی مناسب از مزوپورها 1 بمنظور تسهیلدر دسترسی میکروپورها 2 باید موجود باشد. از اینرو انجام تحقیقات فراوان به منظور یافتن روشهایی برای فعالسازی و توسعه اندازه ذرات مناسب] جهت پاسخگویی به طیف گستردهای از نیازهای صنعتی قابل فهم است.] 1 ریزحفرات توسط فعالسازی با گازها ) به طور عمده بخار یا کربن دی اکسید(، با گسترش تخلخل ابتدایی کربن اولیه، توسعه مییابند. از آنجاکه، درفعالسازی حرارتی، متغیرهای دما، فشار، نرخ حرارات توزیع اندازه ذرات را تا حد زیادی تحت تاثیر خود قرار نمیدهد، استفاده جایگزین ازفعالسازهای شیمیایی کنترل شده جالب خواهد بود زیرا، توسعه تخلخل بطور قابل ملاحظهای تغییر مییابد. فعالسازی شیمیایی، که در آن عامل فعالساز یک ترکیب نمزدا است، عملکرد را افزایش، اما تخریب حرارتی پیش ماده را نیز دگرگون، که منجر به تغییر در توسعه تخلخل میشود. هدف از این بررسی ارائه یک نمای کلی از فعالسازی شیمیایی مواد لیگنوسلولزی برای تولید کربن فعال با بالاترین توسعه ریزحفرات است. این ] تجزیه و تحلیل از توسعه تخلخل، مقایسه روشهای فعالسازی هر یک از معرفها را بوجود میآورد.] 2

کلیدواژه ها:

کربن فعال ، فعالسازی شیمیایی