بهبود الگوریتم رقابت استعماری با کمک استقلال مستعمره ها

تاکنون محققین الگوریتم های زیادی را با الهام از طبیعت در زمینه هوش مصنوعی ارائه نموده اند، این الگوریتم ها برای رسیدن به بهینه ترین پاسخ ها، تلاش می کنند تا حد امکان از رفتار طبیعت تقلید نمایند. الگوریتم رقابت استعماری به عنوان یکی از شاخص ترین الگوریتم های تکاملی سعی کرده است تا رفتار اجتماعی بشر را مدل کرده و به عنوان یکی از الگوریتم های بهینه سازی معرفی می شود. این الگوریتم همانند دیگر الگوریتم های مطرح شده دارای نقاط قوت و ضعف می باشد. در دنیای واقعی کشورهایی که مستعمره امپراتوری های بزرگ هستند تلاش می کنند تا خود را از این استعمار نجات دهند و به استقلال برسند که این رفتار مستعمره ها در الگوریتم رقابت استعماری در نظر گرفته نشده است. این مطالعه سعی می کند تا با در نظر گرفتن پدیده استقلال مستعمره، یکی از ضعف های اصلی این الگوریتم که ناتوانی در رسیدن به جواب در مسایل بزرگ می باشد را برطرف سازد. از دیگر ضعف های این الگوریتم انتخاب تعداد ثابت امپراتوری ها می باشد. با توجه به اینکه اندازه فضای مسئله، در انتخاب بهینه تعداد امپراتوری ها تأثیر بسیار زیادی دارد، در این مقاله تأثیر تعداد امپراتوری ها که با کمک استقلال مستعمره ها در طول زمان بر اساس شرایط مسئله تغییر می کنند، نیز بررسی شده است. نتایج نشان می دهد رعایت این دو مورد در مسایل با فضای بزرگ بسیار تأثیرگذار می باشد.

کلیدواژه ها:

بهینه سازی ، الگوریتم رقابت استعماری ، استقلال مستعمره ، مسایل فضای بزرگ