بررسی فناوریهای ارتباطی جهت همکاری درسیستم های واقعیت افزوده
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 796
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TEDECE01_054
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1394
چکیده مقاله:
واقعیت افزوده به مفهوم ترکیب مفاهیم و اشیامجازی بادنیای واقعی پیرامون کاربر می باشدبه گونه ای که این مفاهیم افزوده شده منجر به افزایش درک و فهم کاربر از محیط پیرامونش می شود . پیشرفتهای چشمگیر در این زمینه و همچنین ترکیب قابلیت همکاری با فناوری واقعیت افزوده موجب ارتقا کاربرد این فناوری دربسیاری اززمینه های دیگر مانند اموزش و سرگرمی شده است تصورکنید که دودستگاه مجزا که دارای یک سیستم واقعیت افزوده یکسان هستند بایکدیگرتعامل و همکاری داشته و ازیکدیگر تاثیر بپذیرند درسیستم های واقعیت افزوده به این امرقابلیت همکاری گفته میشود فناوریهای ارتباطی مختلفی برای برقراری ارتباط و ارسال و دریافت داده بین این سیستم ها وجوددارد که هرکدام دارای مزایا و معایبی است به عنوان مثال میتوان به فناوری بلوتوث و وای فای مستقیم اشاره کرد این مقاله به بررسی فناوری واقعیت افزوده و قابلیت همکاری درآن بطور خاص بررسی فناوری های ارتباطی بین سیستم های مجزا که دارای یک برنامه واقعیت افزوده یکسان هستند و همچنین مقایسه این فناوری ها بایکدیگر می پردازد
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد بخشی پور
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه بین المللی امام خمینی ره
علی خالقی
عضو هیئت علمی دانشگاه بین المللی امام خمینی ره
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :