تخمین عمق بی هوشی با بکارگیری کنترل کننده فازی خود سازمانده و با استفاده از دوداروی ایزوفلوران و آتراکوریوم
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 631
فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
TEDECE01_516
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1394
چکیده مقاله:
بی هوشی از مسایل مهم و حیاتی در حین عمل جراحی است. متخصصان بی هوشی همواره می کوشند تا عمق بیهوشی بیمار را در سطح مناسبی قرار دهند تا به علت دوز کم دارو، بیمار در حین عمل، هوشیاری را تجربه نکند و به علت دوز زیاد دارو، دچار عوارض ناشی از آن مانند تهوع، سر گیجه و دوره بازیابی طولانی نشود. بدین منظور، با استفاده از داروهای مختلف و پارامترهای متقاوت می کوشند تا عمق بی هوشی بیمار را تخمین بزنند. امروزه با استفاده از پارامترهای قلبی و میزان شلی عضلانی به صورت هم زمان، عمق بی هوشی بیمار را با دقت بیشتری اندازه گیری کنند. در این مقاله با استفاده از پارامتر فشار خون و سیگنال الکترومیوگرام، و با استفاده از کنترل کننده فازی خود سازمانده میزان عمق بی هوشی را تخمین زده شده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیرا محمدزمانی
دانشکده برق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی
حمید محمودیان
دانشکده برق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی
خوشنام شجاعی
دانشکده برق، واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :