بررسی بافت شعری و عناصر ساختاری آن در سرزمین بی حاصل الیوت و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد فروغ

هدف ادبیات مدرنیسم، تحلیل الگوهای ساختاری و نقد کلیشه های دستوری است. الگوهای ساختاری، به مثابه ی واسطه ای برای ادراک جهان، در اشعار مدرن اهمیت یافته اند. به عقیده ی مدرنیست ها، ساختار ادبی بازتاب پیچیدگی زندگی مدرن است و ظهور جریان های مدرنیستی، اساس متن و ساختار ادبی را دگرگون ساخته است، چرا که شعر از هم-نشینی کلمه و آهنگ و درهم آمیزی عناصر ناهمگون تشکیل شده است. دگردیسی آثار ادبی و بازتاب جنبه های نوین آن در ادب معاصر، ما را بر آن داشت تا این شگرد هنرمندانه را در آثار برجسته ی مدرن بررسی نماییم. بر این اساس، دو اثر سرزمین بی حاصل الیوت و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد فروغ را برگزیدیم و درصددیم تا با تطبیق این دو اثر، به ویژگی های ساختاری آن ها دست یابیم و دریابیم که عناصر ساختاری چه نقشی در بافت شعری الیوت و فروغ دارند؟ و وجه تشابه و تفاوت زبان شعری آن ها کدام است؟ بنابراین، ابتدا عناصر ساختاری را در اشعار مدرن بررسی می نماییم و سپس، با تقسیم مشخصه های زبانی سرزمین بی-حاصل و ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد به چهار گونه ی قالب و وزن، قافیه، سبک روایی، و شیوه ی بیان، از شاخصه هایی چون زبان گفتار، وزن-های متناوب، و راویان متعدد سخن خواهیم گفت، زیرا الیوت و فروغ، با وجود زبان های متفاوت، دارای خصایص ساختاری مشابه ای چون تکرار، قافیه، و وزن هستند. آن ها با فاصله گرفتن از ضرب آهنگ رایج در شعر به الگوهای مشابهی دست یافته اند، اما گستردگی عناصر ساختاری آنان یکسان نیست. الیوت با استفاده از زبان گوناگون و راویان متعدد الگوی ساختاری غیرشخصی و متفاوتی را به خواننده ارائه می دهد. روی آوردن او به زبان های انگلیسی، آلمانی، و فرانسوی نیز منعکس کننده ی این موضوع است. انتخاب شخصیت هایی چون مری، تیرزیاس، و سیبولا، وجود ضمایر متفاوت، و تغییر در مرجع ضمیر در اشعار الیوت بسیار دیده می شود، اما تغییر مرجع ضمیر در سروده های فروغ کم تر است، زیرا محور اصلی اشعار فروغ تک گویی است. با این وجود، آن چه به بافت گسیخته ی شعر فروغ، هم چون شعر الیوت، انسجام می بخشد، مجاورت عناصر متضاد و ناهمگون و درهم آمیزی آن ها در قالب و وزن، سبک روایی، و شیوه ی بیان است.

کلیدواژه ها:

تی. اس. الیوت ، ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد ، سرزمین بی حاصل ، فروغ فرخ فرخ زاد ، مدرنیسم