بررسی تطبیقی یکی از اصول دستور جهانی- اصل محلیت- در زبان عربی و انگلیسی

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,083

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TELT01_129

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1392

چکیده مقاله:

تئوری دستور جهانی که نوام چامسکی نظریه پرداز آن است مدعی است که یادگیری زبان از پیش برنامه ریزی شده و یک توانایی بیولوژیک در انسان است. از منظر این تئوری همه ی زبان های طبیعی ویژگی های مشترکی دارند که می توان آن را تحت عنوان «اصول مشترک» دسته بندی کرد.یکی از این اصول مشترک، اصل محلیت(locality) است، بدین معنا که هر یک از نقش های دستوری در کوتاه ترین فاصله نسبت به جایگاه اصلی شان تغییر محل می دهند. این اصل، امکانی نحوی برای تغییر جملات و خلق جملات جدید است.در این مقاله به بررسی تطبیقی زبان عربی به عنوان نماینده ی زبان های سامی و زبان انگلیسی به عنوان نماینده زبان های هندوراوپایی می پردازیم. اصل محلیت در زبان عربی نقشی فراتر از کاربردهای نحوی می یابد و در خدمت معناشناسی(semantic) به ایفای نقش می پردازد. تفاوت های بنیادی این زبان ها در اشتقاق و دستور که به اختلاف کاربرد اصل محلیت منجر می شود مبحث دیگری است که در این مقاله مورد توجه قرار می گیرد

نویسندگان

زینب عرب نژاد

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی

فاطمه عرب نژاد

دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش زبان