انعکاس زبان شناسی پسانوگرا در اعتلای آموزش علم و عمل

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 888

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

TELT01_339

تاریخ نمایه سازی: 28 آذر 1392

چکیده مقاله:

زبان شناسی بیش از انکه صرفاً ریشه شناسی لغات باشد عبارت است از ارزیابی و ارزش یابی علمی زبان. زبان شناسی مبتنی بر مشاهده، آزمای، استنتاج، و نقد و تبسیط نظری های گذشته و نوین است. هدف مقاله، معرفی و تشریح مفهومی زبان شناسی به عنوان ابزاری مدیریتی، روان شناختی و مدرن در بهینه سازی آموزش کاربردی علم، هنر و فن آوری است.تحقیق حاضر به روش قیاسی و تحلیل محتوا نقش آموزش در تولید علم را بررسی نموده، و با تبیین زبان شناسی پسانوگرا به تعیین و نقد اهمیت آن در اعتلای دانش نوآورانه آموزش علم نوین می پردازد. زبان شناسی به عنوان جزء جدایی ناپذیر و راهبردی کارآفرینی کاربردی، مرکز توجهات شایسته و تعیین کننده آموزشی و پزوهشی نبوده است. تلاش جهت دست یابی به طرق بهینه ارتباط سلیس با محیط به کشف توانایی سخنوری و سپس تبدیل آن به اشکال نوشتاری، همواره یکی از دغدغه های مهم اعصار بوده است. پیشرفت زبان شناسی، نیازمند علومی چون زیست شناسی، انسان شناسی، روان شناسی، جامعه شناسی، عصب شناسی و فنی-مهندسی می باشد. لذا نوآوری در کارآفرینی مستلزم تبلور خلاقیت و مهارت آموزی در علوم چندگانه است. زبان انسان از تکامل زیستی، یادگیری های فردی و اجتماعی، و انتقال فرهنگ به وجود آمده است، اما تعامل این سه فرآیند هیچگاه به طور شایسته بررسی نشده است. برقراری ارتباط بهینه بین آموزش گران و فراگیران چالشی بنیادین و جهانی است. لازم است مباحث زبان شناسی در مقاطع تحصیلی پیش دانشگاهی و دانشگاهی به عنوان علمی مادر و کاربردی معرفی و تبیین شوند. بدین سان، دانش آموزان و دانشجویان قادر به کسب شناخت بنیادین از مفاهیم کاربردی زبان ارتباطات خواهند بود. چنین مسیری به بهینه سازی آْموزش و پژوهش کاربردی علم و فن آوری، و در نتیجه، به بهبود روابط انسانی در سطوح ملی و بین المللی کمک شایانی خواهد نمود. این مهم زمینه ساز توزیع متوازن و مبسوط پیش نیازهای صلح جهانی می باشد، حقیقتی که بشر از بدو تشکیل جوامع در پرتو آن به آفرینش و تجربه پرثمرترین لحظات فاخر بوده است. زبان شناسی نقطه عطفی در روان شناسی تربیتی است که دارای ارتباط چندبعدی با کیفیت آموزش کاربردی علم و نوآوری است.زبان شناسی پسانوگرا، عامل ارتباطی میان آموزش علوم متنوع برای ادراک و تعمیم صحیح و هنرمندانه مفاهیم علمی به راهبردهای عملی در افزایش کیفیت حیات است. زبان شناسی به عنوان ابزاری مدیریتی، روان شناختی و پسانوگرا، در بهینه سازی آموزش و پژوهش علم و فن آوری نوآور و خلاق، از نقاط کلیدی اتصال دانش به صنعت و پیشرفت است.

نویسندگان

اکبر نیکخواه

استاد فرابرجسته دانشکده کشاورزی، دانشگاه زنجان