کاربرد شاخص های اقلیم گردشگری و طراحی اقلیمی در ارزیابی پتانسیل اقلیمی سواحل شمالی ایران

بررسی اقلیم و گردشگری از مطالعات بنیادی در جهت توسعه صنعت گردشگری محسوب می شود هدف از این تحقیق ارائه تصویر دقیقی از پتانسیل های آب و هوایی سواحل شمالی کشور در ارتباط با زیست اقلیم انسانی و تقویم زمانی مناسب گردشگری ساحلی می باشد. داده های اقلیمی مورد استفاده در این تحقیق از ایستگاه های ساحلی آستارا، انزلی،رامسر ، نوشهر،بابلسرو امیرآباد(1390- 1361) تهیه شده است. ابتدا ماه های مختلف سال بر اساس شاخص اقلیم گردشگری که نسل دوم شاخص های زیست اقلیمی است طبقه بندی شدند. آن گاه با استفاده از شاخص های دمافیزیولوژیک یا نسل سوم شامل شاخص دمای معادل فیریولوژیک و شاخص متوسط آرای پیش بینی شده، تقویم زمانی مناسب گردشگری با مقیاس روزانه به دست آمد. این نتایج می تواند زمان مناسب مسافرت را هم برای گردشگران ساحلی که با هدف تفریحات دریایی به سواحل شمالی کشورمی آیند و هم آن هایی که گردشگری غیر ساحلی را برگزیده اند تعیین نماید. به طور میانگین بین 43% از روزهای سال در سواحل جنوب غربی تا 48% از روزهای سال در سواحل جنوب شرقی دارای شرایط اقلیمی بسیار مناسبی برای گردشگری می باشند. در این تحقیق هم چنین جهت طراحی اقلیمی اماکن اقامتی نظیر هتل ها با استفاده از شاخص ماهانی رهنمود های معماری همساز با اقلیم سواحل در راستای حفظ آسایش حرارتی گردشگران ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

شاخص اقلیم گردشگری ، شاخص دمای معادل فیزیولوژیک ، شاخص متوسط آرای پیش بینی شده ، طراحی اقلیمی ، شاخص ماهانی