گردشگری ساحلی و بررسی جایگاه آن در ایران با رویکرد توسعه پایدار

در حال حاضر مقوله گردشگری به عنوان یک صنعت و یکی از عوامل تاثیرگذار بر جنبه های گوناگون محیطی در ارتباط با تفرجگاه ها و سایت های گردشگری مطرح است که از مهمترین آنها می توان به گردشگری ساحلی اشاره نمود. امروزه گردشگری ساحلی یکی از بزرگترین فعالیت های جهان در حوزه گردشگری به شمار می آید، به طوری که توسعه آن از عوامل موثر در شکل دهی الگوی توسعه نواحی ساحلی گردیده؛ که این مهم به نوبه خود تامین کننده مزایای مستقیم و غیرمستقیم اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و طبیعی زیادی برای جامعه میزبان خواهد بود. کشور ایران با توجه به موقعیت های خاص جغرافیایی و دسترسی دوسویه اش به دریا از مزیتی نسبی در توسعه گردشگری دریایی برخوردار است که می تواند به عنوان یکی از قطب های اصلی گردشگری در سطح جهان مطرح شود با این حال موضوعی که در برنامه ریزی برای نواحی ساحلی بسیار حائز اهمیت است، ارتفاع کیفیت گردشگری در چهارچوب اهداف توسعه پایدار است. در این پژوهش که تحقیقی توصیفی – تحلیلی است تلاش می شود تا با استفاده از شیوه کتابخانه ای و اسنادی علاوه بر بررسی وضعیت توریسم ساحلی در ایران به بیان توصیفی مزیت ها و توانمندی های ایران و سواحل آن پرداخته شود و نیز راهکارهایی در جهت رونق گردشگری ساحلی پایدار در ایران ارائه داده شود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ساحلی ، گردشگری دریای ، گردشگری پایدار ، گردشگری ، توسعه پایدار