بررسی توان شهرستان های استان آذربایجان شرقی از لحاظ زیر ساخت های گردشگری با استفاده از مدل AHPوTOPSIS

یکی ازمسائل ومشکلات گردشگریدرایران ازجمله استان اصفهان عدم توازم درسازمان فضایی و عدم سلسله مراتب مبتنی بررابطه تعاملی میان نواحی گردشگری است رتبه بندی زیرساختهای گردشگری درنواحی مختلف یک استان و توزیع متعادل زیرساختها و تعدیل نابرابری درنواحی مختلف یکی ازاقدامات اساسی توسعه گردشگری است بنابراین دربرنامهر یزی های آمایش سرزمین به منظور هدایت گردشگران باتوجه به امکانات وزیرساختهای گردشگری و همچنین برای رفاه گردشگران و کاهش آسیبهای زیست محیطی رتبه بندی نواحی ضروری است هدف این مقاله سطح بندی براساس برخی ازعوامل موثردرجذب گردشگرشهری بابهره گیری ازدومدل AHP و TOPSIS است روش پژوهش توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است برای تجزیه و تحلیل داده ها ازمدل AHP و TOPSIS و برنامه spss استفاده شده است نتایج اولیه تحقیق نشان میدهد که با تووجه به معیارهای درنظر گرفته شده برای توان بندی شهرستان ها شهرستانهای تبریز مراغه و میانه ازطریق مدل topsis به ترتیب درسطح یک تاسه ازنظر دارا بودن زیرساختهای گردشگری قراردارند و باترکیب دومدل فوق الذکر شهرستان تبریز و مراغه به ترتیب به عنوان نواحی اول و دوم گردشگری بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده اند همچنین پایین ترین توان زیرساختهای گردشگری متعلق به شهرستانهای ورزقان وخداآفرین می باشد

کلیدواژه ها:

آذربایجان شرقی ، مدل Ahp ، مدل TOPSIS ، توان بندی ، گردشگرشهری ، ARC GIS