تحلیلی بر مبانی توسعه گردشگری ساحلی با توجه به منابع اکولوژیکی مطالعه موردی شهرستان تنکابن

امروزه اهمیت دریا وساحل ولزوم تحقیق و بررسی دربخش گردشگری ساحلی و سرمایه گذاری و توسعه آن برهیچ کس پوشیده نیست گردشگری ساحلی پدیده ای است که دراستانهای مجاور دریا به سرعت درحال پیشرفت و رشد می باشد که هم اکنون جزو بزرگترین منابع اقتصادی به شمار میرود که تبعات مستقیم و غیرمستقیمی برجوامع و میحط زیست به همراه دارد ازانجا که گردشگری غالب شهرستانهای مجاوردریا دراستان مازندران گردشگری ساحلی است و جذب گردشگران به این مناطق نسبت به دیگرجاذبه های موجود بیشتر می باشد پیامدهای مثبت و منفی بیشتری نیز دراین مناطق شاهد خواهیم بود اعم ازپیامدهایی که میتواند برمنابع اکولوژیکی تاثیر گذار باشد و چه بساتغییرات اکوسیستم سواحل را به همراه داشته باشد علاوه برآن ازتاثیر گردشگری ساحلی که براقتصاد عوامل انسانی و فرهنگ مناطق بومی نمی توان چشم پوشی کرد و تمامی این عوامل درمنطقه ساحلی منطقه تنکابن نیز قابل مشاهده می باشد باتوجه به اهمیت موضوع دراین تحقیق سعی شده تاباکمک روش کتابخانه ای عوامل موثردرگردشگری پایدار درسواحل و پیامدها و اثرات گردشگری دراین بخش را شناسایی و برای توسعه آن برنامه ریزی نمود

کلیدواژه ها:

گردشگری ، گردشگری ساحلی ، تنکابن ، پیامدهای مثبت ومنفی ، منابع اکولوژیکی