نقش گردشگری در توسعه پایدار روستایی؛مطالعه موردی استان کردستان

در عصر حاضر با توجه به مطرح شدن و اهمیت یافتن پدیده پایداری، بسیاری از نظریه پردازان توسعه ازصنعت گردشگری به عنوان یکی از ارکان اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. با در نظر گرفتن این مفاهیم و عینت بخشیدن به توسعه پایدار روستایی که یکی از ارکان توسعه است و بیانگر وحدت میان ابعاد اجتماعی، اقتصادی ،فرهنگی و زیست محیطی به منظور بالابردن سطح معیشت و رفاه مردم روستایی می باشد. به عنوان یک راهبرد،می تواند در کنار برنامه ریزی اصولی همراه شناسایی نقاط ضعف و قوت گردشگری روستایی گام مهم و موثری را در توسعه و تنوع بخشی سرمایه گذاری های محلی و ایجاد اشتغال بردارد. استان کردستان و به ویژه روستاهای این استان با توجه به منابع و ظرفیت های موجود و وجود رشته های گوناگون هنرهای سنتی و صنایع دستی، از مکان های مساعد برای گردشگری می باشد . لذا در این مقاله سعی است ابتدا تعاریف مریوط به گردشگری و گردشگری روستایی بیان شود و ضمن بر شمردن پتانسیل های گردشگری موجود در روستاها ی این استان و شناسایی نقاط ضعف و قوت ،راهکارهایی برای گسترش توریسم روستایی بیان گردد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، توسعه پایدار روستایی ، استان کردستان