مدل سازی ساختاری برش های هیدروکربنی با استفاده از خواص ترمودینامیکی

در تحقیق حاضر، با توسعه دو روش جدید بر پایه مدل ساختاری روزیکا، به تعیین ساختار نماینده گروه های همولوگی موجود در برش روغن روانساز SAE10 پالایشگاه تهران پرداخته شد. برخلاف روش های موجود، روش های پیشنهادی نیازمند آزمایشات زمان بر و پر هزینه ای نظیر تعیین منحنی جوش نبوده و بواسطه حجم کم محاسبات، دارای زمان اجرای کمتری می باشند. علاوه بر این، روش های جدید قابلیت کاربرد در گستره وسیعب از برش ها را دارا بوده و براحتی قابل تعمیم به برش های سنگین نیز می باشد. همچنین، مشاهده گردید که مدل سازی ساختاری این برش ها با استفاد از محتوای کربن و هیدروژن آنها امکان پذیر نبوده و تغییر قیود بهینه سازی در الگوریتم روزیکا از تساوی فشارهای جزئی به تساوی فشار بخارها، منجر به افزایش دقت مدل های ساختاری می گردد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی ساختاری ، نماینده مولکولی ، تابع هدف ، برش هیدروکربنی ، ویسکوزیته ، ضریب انکسار نور